YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2849
KARAR NO : 2023/1615
KARAR TARİHİ : 30.03.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli, mala zarar verme
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 08.11.2019 tarihli ve 2019/2378 Esas, 2019/2637 Karar sayılı kararının, sanık müdafii tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
A. 08.09.2017 tarihli iş yeri dokunulmazlığının ihlâli ve mala zarar verme suçları ile 23.09.2017 tarihli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümler yönünden
Sanık hakkında, İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.12.2018 tarihli ve 2017/822 Esas, 2018/1181 Karar sayılı kararı ile,
1. 08.09.2017 tarihli, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/2-4, 62. maddeleri uyarınca kurulan “10 ay” hapis cezası ve mala zarar verme suçundan 5237 sayılı Kanun’un 151/1, 62. maddeleri uyarınca kurulan “3 ay 10 gün” hapis cezası ile mahkûmiyet hükümlerine konu cezaların türü ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı ve bu karara yönelik temyizin niteliği karşısında;
2. 23.09.2017 tarihli, hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143, 168/1-4 ve 62. maddeleri uyarınca kurulan “2 yıl 1 ay ” hapis cezası, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçundan 5237 sayılı Kanun’un 116/2-4 ve 62. maddeleri uyarınca kurulan “10 ay” hapis cezası ve 5237 sayılı Kanun’un 151/1, 62. maddeleri uyarınca kurulan “3 ay 10 gün” hapis cezası ile mahkûmiyet hükümlerine konu cezaların türü ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı ve bu karara yönelik temyizin niteliği karşısında;
5271 sayılı Kanun’un 286/2-a. maddesinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçların, aynı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanık müdafiinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. 08.09.2017 tarihli Hırsızlık Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Sanık hakkında, İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.12.2018 tarihli ve 2017/822 Esas, 2018/1181 Karar sayılı kararı ile hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h., 143, 168/1-4 ve 62. maddeleri uyarınca kurulan ”6 yıl 3 ay” hapis cezası ile mahkûmiyet hükmüne konu cezanın türü ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı ve bu karara yönelik temyizin niteliği karşısında;
Ayrıntıları, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 10.10.2019 tarihli ve 2019/9.MD-355 Esas, 2019/596 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere; sanık müdafiinin yokluğunda verilen 30.12.2019 tarihinde tebliğ edilen karara yönelik 5271 sayılı Kanun’un 291/1. maddesinde belirlenen kanunî süre içerisinde 30.12.2019 tarihli, temyiz sebebi içermeyen dilekçe ile temyiz isteminde bulunduğu; ancak aynı Kanun’un 295/1. maddesinde öngörülen 7 günlük kanunî süre içerisinde temyiz nedenlerini içeren gerekçeli temyiz dilekçesini sunmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.03.2023 tarihinde karar verildi.