YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2837
KARAR NO : 2023/1577
KARAR TARİHİ : 29.03.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 22.01.2020 tarihli ve 2019/1831 Esas, 2020/191 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Düziçi Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.02.2019 tarihli ve 2017/230 Esas, 2019/135 Karar sayılı kararı ile hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h , 35 ve 62. maddeleri uyarınca sanığa ”1 yıl 15 gün” hapis cezası verildiği, kararın Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince sanık hakkında ilk derece mahkemesince verilen karar kaldırılarak, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h ve 62. maddeleri uygulanmak suretiyle sanığın 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve bu karara yönelik temyizin niteliği karşısında;
Ayrıntıları, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 10.10.2019 tarihli ve 2019/9.MD-355 Esas, 2019/596 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere; sanığın yüzüne karşı 22.01.2020 tarihinde tefhim edilen karara yönelik, 5271 sayılı Kanun’un 291/1. maddesinde belirlenen kanunî süre içerisinde 23.01.2020 tarihli, temyiz sebebi içermeyen dilekçe ile temyiz isteminde bulunduğu; ancak aynı Kanun’un 295/1. maddesinde öngörülen 7 günlük kanunî süre içerisinde temyiz nedenlerini içeren gerekçeli temyiz dilekçesini sunmadığı anlaşılmakla, sanığın temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca REDDİNE,
dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Düziçi Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.03.2023 tarihinde, oy birliğiyle karar verildi.