Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2023/2791 E. 2023/1030 K. 06.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2791
KARAR NO : 2023/1030
KARAR TARİHİ : 06.03.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli

İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararların; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … Cumhuriyet Başsavcılığının 29.03.2016 tarihli ve 2016/80 numaralı iddianamesiyle suça sürüklenen çocuk hakkında katılanın binanın altında garajda park halinde olan motosikletini aldığı iddiasıyla hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 31/3, 116/1, 31/3. maddelerinden cezalandırılmaları talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. … Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.06.2018 tarihli ve 2016/103 Esas, 2018/160 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223/2-e maddesi uyarınca beraat kararları verilmiş, … Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin, 25.12.2019 tarihli ve 2018/2469 Esas, 2019/2911 Karar sayılı kararı ile o yer Cumhuriyet savcısının ilk derece mahkemesince hırsızlık ve … yeri dokunulmazlığının ihlâli suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik istinaf başvurularının kabulü ile 5271 sayılı Kanun’un 280/2. maddesi uyarınca ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılmasına ve suça sürüklenen çocuğun hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Suça sürüklenen çocuk müdafii 08.01.2020 tarihli temyiz dilekçesinde özetle, delillerin takdirinde yanılgıya düşüldüğü, suça sürüklenen çocuğun olay tarihinde sırf …’nda olmasının suçu işlediği anlamına gelmeyeceği ve şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince beraatine karar verilmesi gerektiğini talep etmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Olay tarihi olan 16.03.2015’te suça sürüklenen çocuk … … tanık … ile karşılaştığı, kendisinde motosiklet olduğunu belirttiği ve tanık …’a suça konu motosikleti sattığı, tanıklar … ve …’ın suça konu motosikleti suça sürüklenen çocuktan tanık …’ın aldığını belirttikleri; ancak bu durumun suça sürüklenen çocuğun motosikleti çaldığına dair her türlü şüpheden uzak ve somut delil oluşturmayacağından bahisle suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından beraat kararı verildiği belirlenmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
15.03.2015’te saat 20.30 sıralarında katılanın bahçe içindeki üç katlı binanın zemin katında bulunan ve garaj olarak kullanılan yere direksiyon kilidiyle park ettiği motosikletinin 16.03.2015’te yerinde olmadığını fark ettiği, suça konu motosikletin ise kolluk kuvvetleri tarafından 19.03.2015’te …’da tanık … tarafından ittirilmek suretiyle götürülürken yakalandığı, tanık … aşamalarda suça konu motosikleti kısa süre önce suça sürüklenen çocuktan aldığını savunduğu, diğer tanık …’ın da 2015 yılının üçüncü ya da dördüncü ayında kendisinin tanık … ile birlikte otururken yanlarına suça sürüklenen çocuğun gelip, tanık …’a motor alıp almayacağını sorduğunu, daha sonra birlikte suça sürüklenen çocuğun evine gittiklerini ve motosikleti suça sürüklenen çocuğun tanık …’a verdiğini beyan ettiği, suça sürüklenen çocuğun annesi olan Nermin Altınbilek’in de 16.03.2015’te oğlu olan suça sürüklenen çocuğun eve motosiklet getirdiğini beyan ettiği, suça sürüklenen çocuğun ise soruşturma evresinde suçlamayı reddedip, kovuşturma evresinde ise uyuşturucu kullandığı için olayı hatırlamadığını savunduğunun anlaşılması sebebiyle suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarını işlediği kanaatine varılmış ve CMK’nın 280/2. maddesi gereğince ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılmasına ve suça sürüklenen çocuğun hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından mahkûmiyetine karar verildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
Suça sürüklenen çocuk müdafii her ne kadar delillerin takdirinde yanılgıya düşüldüğünü, suça sürüklenen çocuğun olay tarihinde sırf …’nda olmasının suçu işlediği anlamına gelmeyeceğini ve şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince beraatine karar verilmesi gerektiğini iddia etmiş ise de, suça sürüklenen çocuğun suça konu motosikleti çalındığı gün kendi evine götürdüğünün bizzat annesi olan tanık Nermin Altınbilek tarafından 20.03.2015 tarihli ifadesinde beyan edilmesi, tanık …’ın …’nda olay tarihinden üç gün sonra 19.03.2015’te suça sürüklenen çocuk ile karşılaştığı ve kendisine motosiklet verebileceğini belirtmesi üzerine suça konu motosikleti 50,00 TL karşılığında aldığını ve bu durumun o sırada tanık …’ın yanında bulunan diğer tanık … tarafından da doğrulandığı ve suça sürüklenen çocuk ile tanıkların aralarında bir husumet olduğu iddiasının da bulunmadığı anlaşılmış olduğu için hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin, 25.12.2019 tarihli ve 2018/2469 Esas, 2019/2911 Karar sayılı kararında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçları bakımından suça sürüklenen çocuk müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesiyle sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca … Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise … Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.