Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2023/22312 E. 2023/5282 K. 09.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/22312
KARAR NO : 2023/5282
KARAR TARİHİ : 09.10.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/4315 E., 2022/4433 K.
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, bozma

I-İş Yeri Dokunulmazlığın İhlâli Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 30.12.2022 tarihli ve 2022/4315 Esas, 2022/4433 Karar sayılı kararının sanık ve müdafii tarafından temyizleri üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Sanık hakkında, Nevşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.11.2022 tarihli ve 2022/777 Esas, 2022/4433 Karar sayılı kararı ile iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/2-4., 43/1, 62. maddeleri uyarınca kurulan “1 yıl 3 ay” hapis cezası ile mahkûmiyet hükmüne konu cezanın türü ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı ve bu karara yönelik temyizin niteliği karşısında;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/2. maddesinin (a) bendinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanık ve müdafiinin temyiz istemlerinin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak REDDİNE,
2-Hırsızlık Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun’un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
Sanığın, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi’nden temin olunan güncel nüfus kayıt örneğine göre hüküm tarihinden sonra 23.04.2023 tarihinde vefat ettiğinin anlaşılması karşısında, bu durumun Mahkemece araştırılarak 5237 sayılı Kanun’un 64/1. maddesi uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının düşürülüp düşürülmeyeceğinin karar yerinde değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmıştır.
Başkaca yönleri incelenmeyen Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 30.12.2022 tarihli ve 2022/4315 Esas, 2022/4433 Karar sayılı kararının açıklanan nedenle, 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, BOZULMASINA, dava dosyasının, aynı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca Nevşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.