Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2023/21895 E. 2023/5459 K. 12.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/21895
KARAR NO : 2023/5459
KARAR TARİHİ : 12.10.2023

T U T U K L U
D U R U Ş M A T A L E P L İ

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1977 E., 2023/1860 K.

HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık müdafinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299/1. maddesi gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
5271 sayılı Kanun’un 288. maddesinin ”Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.” ve aynı Kanun’un 294. maddesinin ise; ”Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.” şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin, suç vasfı ve nitelendirilmesinin hatalı olduğuna, güveni kötüye kullanma suçu yönünden irdeleme yapılması gerektiğine, tüm işlemlerin sanık tarafından yapılmasının mümkün olmadığına, ceza miktarının üst sınırdan ve takdiri indirim uygulanmadan verilmesinin ölçülülük ilkesine aykırı olduğuna, temyiz incelemesi geçirmemiş bir içtihat üzerinden herhangi bir gerekçe belirtilmeden hüküm kurulmasının usul ve yasaya aykırı olduğuna, bir kısım şikâyetçilerin dinlenmediğine, her şikâyetçi yönünden ayrı ayrı cezalandırılma yoluna gidilmesinin hukuka aykırı olduğuna, zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğine, hırsızlık suçu kabul edilse bile nitelikli halinden bahsedilmesinin mümkün olmadığına, sanığın tahliyesine ve beraatine karar verilmesi gerektiğine, ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Sanık hakkında katılana ve şikâyetçilere yönelik eylemleri sebebiyle hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 16.05.2023 tarihli ve 2023/1977 Esas, 2023/1860 Karar sayılı istinaf isteminin esastan reddine dair kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Sivas 7. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.