YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/21651
KARAR NO : 2023/5463
KARAR TARİHİ : 12.10.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2020/338 E., 2021/557 K.
HÜKÜMLÜ : …
SUÇ : Mala zarar verme
KARAR : Müsadere
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Torbalı 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.03.2023 tarihli ve 2020/338 Esas, 2021/557 Karar sayılı ek kararının hükümlü müdafii tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Hükümlü hakkında Torbalı 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.03.2015 tarihli kararı ile mala zarar verme suçundan verilen düşme kararının Yargıtay (Kapatılan) 13. Ceza Dairesinin, 01.06.2020 tarihli ve 2020/2351 Esas, 2020/4488 Karar sayılı ilamı ile bozulması üzerine, bozmaya uyulmak suretiyle Torbalı 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.07.2021 tarihli ve 2020/338 Esas, 2021/557 karar sayılı kararı ile sanık hakkında şikâyetten vazgeçme nedeniyle açılan davanın düşürülmesine karar verilmesi suretiyle temyiz edilmeksizin kesinleştiği; 01.03.2023 tarihli ek kararla ise, Torbalı Cumhuriyet Başsavcılığı Adli Emanet Memurluğu’nun 2014/920 sırasında kayıtlı eşyaların müsaderesine karar verildiği anlaşılmıştır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 54. ve 55. maddelerinde düzenlenen müsadere bir güvenlik tedbiri olup, müsadere kararları yönünden kural olarak asıl hükmün tabi olduğu kanun yoluna başvurabileceği ancak bağımsız olarak verilen müsadere kararlarında ise karar tarihine göre ikili bir ayırım yapmanın gerektiği;
1.Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçmeden yani 20.07.2016 tarihinden önce bağımsız olarak verilen müsadere (veya iade) kararları yönünden 04.06.1936 … ve 12-14 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca karar tarihindeki miktara ve 5219 sayılı Kanun ile değişik 1086 sayılı HMUK’nın 427. maddesinde belirtilen kesinlik sınırına göre kararın kesin olup olmadığı belirlenecektir. Buna göre, 20.07.2016 tarihinden önce bağımsız olarak verilen ve kesin olmayan kararlar temyiz kanun yoluna tabi olacaktır.
2. 20.07.2016 tarihi ve sonrasında bağımsız olarak verilen müsadere (veya iade) kararları, 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 256 ve 258. maddeleri uyarınca, istinaf kanun yoluna tabi olacaktır.
Açıklanan nedenlerle;
5271 sayılı Kanun’un 256/1. ve 258. maddeleri uyarınca verilen 01.03.2023 tarihli bağımsız olarak verilen müsadereye dair ek kararın aynı Kanun’un 258/1. maddesine göre temyiz kanun yoluna değil, istinaf kanun yoluna tabi olduğunun anlaşılması karşısında; aynı Kanun’un 264/1. maddesinde yer verilen; “Kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunun veya merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmaz.” şeklindeki düzenleme dikkate alınarak kanun yolu incelemesinin itiraz merciince yapılması gerektiği anlaşılmakla, dava dosyasının, Tebliğname’ye aykırı olarak, İNCELENMEKSİZİN İADESİNE, dava dosyasının, Mahkemesine iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.