YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/21407
KARAR NO : 2023/5698
KARAR TARİHİ : 19.10.2023
T U T U K L U
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1271 E., 2023/1283 K.
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli, mala zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf isteminin esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, onama
A. Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlâli ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 02.05.2023 tarihli ve 2023/1271 Esas, 2023/1283 Karar sayılı kararının sanık ve müdafii tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Sanık hakkında, Antalya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.02.2023 tarihli ve 2023/32 Esas, 2023/186 Karar sayılı kararı ile iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/4, 43. ve 62. maddeleri uyarınca hükmedilen “1 yıl 6 ay 22 …” ve mala zarar verme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 151/1, 168/2. ve 62. maddeleri uyarınca hükmedilen “1 ay 20 …” hapis cezaları ile mahkûmiyet hükümlerine konu cezaların türü ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı ve bu karara yönelik temyizin niteliği karşısında;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/2-a maddesinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçların, 5271 sayılı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanık ve müdafiinin temyiz istemlerinin, aynı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, REDDİNE,
B. Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun’un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi uyarınca temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi uyarınca temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının, 22.12.2022 tarih ve 2022/28880 Esas numaralı iddianamesiyle sanık hakkında önce 08.12.2022 günü müşteki …’ye ait iş yerine saat 07.00 sıralarında tespit edilemeyen bir şekilde girip içeriden bir takım eşyaları çaldığını, şüphelinin 2 … sonra 10.12.2022 tarihinde gece sayılan saatlerden olan 22.00 – 00.20 saatleri arasında iş yerinin mutfak penceresi camını kırarak içeri girdiği, içeriden 1 kg …, … … tasları, … ürünler, bronz heykeller, pirinç şamdanlar, fil makinesi, imzalı yağlı boya tablo ve … koleksiyon paralarını çalması nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 142/2.h.2, 43/1, 143/1, 116/2-4, 43/1, 151/1, 53/1, 58 ve 63. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Antalya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.02.2023 tarihli ve 2023/32 Esas, 2023/186 Karar sayılı kararı ile sanığın hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143/1, 43 ve 62. maddeleri uyarınca 9 yıl 4 ay 15 … hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejiminine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. İlk Derece Mahkemesinin anılan ilâmının sanık ve müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 02.05.2023 tarihli ve 2023/1271 Esas, 2023/1283 Karar sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteminin; cezasının çok olduğu ve düşürülmesi talebine dair olduğu tespit edilmiştir.
Sanık müdafiinin temyiz isteminin; sanığın zararı giderebilirim demesine rağmen, zararı karşılayamadığı gerekçesiyle hukuka aykırı bir hüküm verilmiş olduğuna dair olduğu tespit edilmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Sanık savunması, katılan beyanı, Olay Araştırma Tespit ve Yakalama Tutanağı, Görüntü İnceleme Tutanağı, Olay Yeri Basit Krokisi, gelen yazı cevapları ile tüm dosya kapsamına göre; katılana ait iş yerine, katılanın rızası hilafına ilk olarak 08.12.2022 tarihinde, saati tespit edilemeyen zaman diliminde girmek suretiyle katılanın mezat için bulundurduğu, ayrıntıları tam tespit edilemeyen bir kısım eşyaları çaldığı, sanığın yine 2 … sonra 10.12.2022 tarihinde gece sayılan saatte, 22.00-00.20 saatleri arasında görüntü inceleme tutanağında … olduğu üzere, iş yerinin mutfak penceresi camını kırarak içeri girdiği, içeriden 1 kg …, … … tasları, … ürünler, bronz heykeller, pirinç şamdanlar, fil makinesi, imzalı yağlı boya tablo ve … koleksiyon paralarını çaldığı gerekçeleriyle hırsızlık suçlarından sanığın cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik bulunmadığı belirlenerek ve sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde, zincirleme suç hükümleri uygulanırken 5237 sayılı Kanun’un 43/1. maddesi gereğince cezadan eylem sayısınca doğru olarak 1/4 oranında artırım yapılmasına karşın hükümde artırım oranının “1/3” olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi yazım hatası kabul edilerek; hırsızlık suçundan kurulan hükümler yönünden istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanığın, katılanın belirttiği 300.000,00 TL’lik zararı karşılayamayacağını ancak mala zarar verme suçuna ilişkin olan 200,00 TL’lik cam masrafını karşılayabileceğini belirtmesi karşısında, sanık hakkında hırsızlık suçunda etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmaması ve meydana gelen zararın ağırlığı göz önünde bulundurulduğunda … ceza belirlenirken … hadden uzaklaşılması hususlarında Antalya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.02.2023 tarihli ve 2023/32 Esas, 2023/186 Karar sayılı kararında, hukuka aykırılık bulunmamış, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri de reddedilmiştir. Ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 108/3. maddesinde belirlenen ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle sanık ve müdafiinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 02.05.2023 tarihli ve 2023/1271 Esas, 2023/1283 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin hüküm fıkrasından “ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ibaresinin çıkartılmasına karar verilmek suretiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Antalya 1. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.