YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/21305
KARAR NO : 2023/5541
KARAR TARİHİ : 16.10.2023
T U T U K L U
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1651 E., 2023/1540 K.
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, onama
A. Konut Dokunulmazlığının İhlâli Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 12.05.2023 tarihli ve 2023/1651 Esas, 2023/1540 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Sanık hakkında, İstanbul 47. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.03.2023 tarihli ve 2023/178 Esas, 2023/185 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/1-4, 62. maddeleri uyarınca konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan kurulan 10 ay hapis cezası ile mahkûmiyet hükmüne konu cezanın türü ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı ve bu karara yönelik temyizin niteliği karşısında;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/2-a maddesinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286/3 maddesi kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanığın temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, REDDİNE,
B. Hırsızlık Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun’un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının, 20.02.2023 tarihli ve 2023/10453 Esas numaralı iddianamesi ile; sanık hakkında, katılana ait evden para, döviz ve kasa çalması şeklindeki eylemi nedeniyle hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143, 58, 53. maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. İstanbul 47. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.03.2023 tarihli ve 2023/178 Esas, 2023/185 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143, 62. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 53/1. maddesi gereği hak yoksunluklarının uygulanmasına ve 58. maddesi gereği cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3.Anılan mahkûmiyet hükmünün istinaf edilmesi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 12.05.2023 tarihli ve 2023/1651 Esas, 2023/1540 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik; sanık müdafiinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, alkolün … olduğu etki ile suçu işlediğine, evden suça konu para kasasını çalmadığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Katılan 24.01.2023 tarihinde evinde oturmakta iken, tanımadığı ve kendisini … olarak tanıtan sanığın eve gelerek, daha önce bu evde kombi bakımlarını yaptığını ve tekrar bakım için geldiğini ifade ederek eve girdiği, MS hastası olan ve yürüme güçlüğü çeken katılanın bu durumundan da faydalanarak, cüzdan içerisinde bulunan 1.000,00 TL para, kitaplıkta bulunan bir kitap arasında saklı 1.000,00 Dolar döviz ile … … odasında bulunan para kasasını alarak evden ayrıldığı, katılanın sanığı fotoğrafından teşhis ettiği, sanığın aşamalarda suçlamaları kabul ettiği ve İlk Derece Mahkemesince hırsızlık suçundan sanığın mahkûmiyetine karar verildiği anlaşılmıştır.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
1.Dosya içeriğine göre, MS hastası olan ve yürüme güçlüğü çeken katılanın bu durumundan faydalanarak atılı suçu işleyen sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 142/2-a-h maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun’un 142/2-h maddesi uyarınca hüküm kurulması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2.5237 sayılı Kanun’un 34/2. maddesi uyarınca, iradi olarak alınan uyuşturucu maddenin cezai ehliyeti etkilemediği ve suç kastını ortadan kaldırmadığı anlaşıldığından sanığın bu husustaki temyiz talebi yerinde görülmemiş; katılanın beyanları ve sanığın aşamalardaki ikrarı karşısında, sanık hakkında kurulan hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 12.05.2023 tarihli ve 2023/1651 Esas, 2023/1540 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca İstanbul 47. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.