Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2023/2120 E. 2023/2118 K. 25.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2120
KARAR NO : 2023/2118
KARAR TARİHİ : 25.04.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2018/3166 E., 2019/1335 K.
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin, 21.06.2019 tarihli ve 2018/3166 Esas, 2019/1335 Karar sayılı kararının, sanık müdafii tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
A. Mala Zarar Verme Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/2-a. maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık hakkında mala zarar verme suçuna yönelik sanık müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun’un 298. maddesi uyarınca oy birliğiyle REDDİNE,
B. Hırsızlık Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden

Ayrıntıları, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 10.10.2019 tarihli ve 2019/9.MD-355 Esas, 2019/596 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere; sanık müdafiinin yokluğunda verilen ve 02.07.2019 tarihinde usûlüne uygun şekilde tebliğ edilen karara karşı, 5271 sayılı Kanun’un 291/1. maddesinde belirlenen kanunî süre içerisinde 04.07.2019 tarihli, temyiz sebebi içermeyen dilekçe ile temyiz isteminde bulunduğu; ancak aynı Kanun’un 295/1. maddesinde öngörülen 7 günlük kanunî süre içerisinde temyiz nedenlerini içeren gerekçeli temyiz dilekçesini sunmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz isteminin, aynı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Küçükçekmece 11. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.04.2023 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY

Sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde yer alan “Müvekkilimin beraatine karar verilmesi” talebinin geçerli bir temyiz sebebi olduğu düşüncesinde olduğumuzdan, sayın çoğunluğun kararına katılmıyoruz.