YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/21112
KARAR NO : 2023/5355
KARAR TARİHİ : 10.10.2023
U Y A R L A M A
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2001/973 E., 2002/913 K.
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Hükümlü hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
5252 sayılı Kanun’un 9/1. maddesi, 01.06.2005 tarihinden önce kesinleşmiş hükümlerle ilgili olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun lehe olan hükümlerinin derhal uygulanabileceği hâllerde duruşma yapılmaksızın da karar verilebileceğini öngörmüşse de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.12.2005 tarihli ve 162/173 sayılı kararında açıklandığı gibi lehe olan yasanın belirlenmesi herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını, takdir hakkının kullanılmasını gerektiriyorsa veya cezanın kişiselleştirilmesine ilişkin hükümlerin uygulanması olanağı sonraki yasa ile doğmuşsa hükümde değişiklik yargılamasının duruşmalı yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, eski ve … yasadaki tüm suçlarla ilgili uygulama yapılarak ve ayrıca ek kararda hükümlü hakkında 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b, 62. maddesi uygulanarak 1 yıl 8 ay hapis cezası verildiği, devamında 647 sayılı Kanun’un 4, 5, 6. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığında, tutuklu kaldığı sürelerin 40. madde gereğince mahsubuna karar verilerek hükmün karıştırılması hukuka aykırı bulunmuştur.
Yukarıda açıklanan nedenle, başkaca yönleri incelenmeyen Antalya 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.07.2005 tarihli ve 2001/973 Esas, 2002/913 Karar sayılı ek kararına yönelik hükümlünün temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesi gereği Tebliğname’ye uygun olarak BOZULMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.