Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2023/20589 E. 2023/5245 K. 09.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/20589
KARAR NO : 2023/5245
KARAR TARİHİ : 09.10.2023

T U T U K L U

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1610 E., 2023/1522 K.

HÜKÜMLER : İstinaf başvurularının esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, onama

A. Sanık Hakkında İş Yeri Dokunulmazlığının İhlali ve Mala Zarar Verme Suçlarından Kurulan Hükümlere Yönelik Temyiz İstemi Bakımından
Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 02.05.2023 tarihli ve 2023/1610 Esas, 2023/1522 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Sanık hakkında, Sakarya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.03.2023 tarihli ve 2023/52 Esas, 2023/162 Karar sayılı kararı ile iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/4, 43/1, 62/1, 151/1, 43/1, 62/1, 53 ve 58. maddeleri uyarınca sırasıyla “1 yıl 8 ay ve 6 ay 20 …” hapis cezası ile mahkûmiyet hükümlerine konu cezaların miktarları ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararları ve bu kararlara yönelik temyizin niteliği karşısında;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/2-a maddesinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçların, 5271 sayılı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanık müdafinin temyiz isteminin, aynı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, REDDİNE,
B. Sanık Hakkında Hırsızlık Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Temyiz İstemi Bakımından
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun’un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereğince temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Sakarya Cumhuriyet Başsavcılığının, 04.01.2023 tarihli ve 2023/232 Esas No.lu iddianamesiyle sanık hakkında gece vakti birden fazla kez katılanın etrafı çitle çevrili serasından toplam 128.000,00 TL’lik kablo, elektrik panosu gibi eşyaları alması şeklindeki eylemi nedeniyle hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143/1, 43/1, 53 ve 58. maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Sakarya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.03.2023 tarihli ve 2023/52 Esas, 2023/162 Karar sayılı kararı ile sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143/1, 43/1, 62/1, 53, 63 ve 58. maddeleri gereğince 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiş, Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 02.05.2023 tarihli ve 2023/1610 Esas, 2023/1522 Karar sayılı kararı ile ilk derece mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafii 24.05.2023 tarihli temyiz dilekçesinde özetle, katılanın iddialarını kanıtlayan somut delil olmadığını, sanığın suçu işlediği kabul edilse dahi zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması gerektiği, bu sebeplerle kararın bozulmasını talep etmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Olay tarihi olan 03.12.2022’de gece vakti sayılan saat 22.00 sıralarında katılanın etrafı tel ile çevrili serasına çit telleri kesilmek suretiyle girilip, elektrik kabloları ve panoların alındığı, güvenlik kamerası kayıtlarından sanığın tespit edilip, tanık N.Y. tarafından da teşhis edildiği, katılanın ayrıca sanığın bu tarihten üç hafta kadar önce yedi sekiz kez daha serasından hırsızlık yaptığını ve toplam 128.000,00 TL’lik zararı olduğunu beyan ettiği, sanığın ise üç … art … seraya gittiğini tevilli olarak ikrar ettiğinin tüm dosya kapsamı ile … olduğu Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.
2. Sanık daha önce çalıştığı katılanın serasından olan borcunu istemek için seraya gittiğini savunmuştur. 03.12.2022 tarihli Teşhis, 04.12.2022 tarihli Araştırma, 05.12.2022 tarihli Hasar Tespit ve 12.12.2011 tarihli CD Çözümleme Tutanakları dava dosyasında mevcuttur.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Sanık müdafii her ne kadar katılanın iddialarını kanıtlayan somut delil olmadığını, sanığın suçu işlediği kabul edilse dahi zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması gerektiğini iddia etmiş ise de, sanığın katılanın serasından suça konu eşyaları aldığı 03.12.2022 tarihli güvenlik kamerası kayıtlarından anlaşılmıştır. Zincirleme suç hükümlerinin uygulanması bakımından ise sanık bizzat kendisi katılanın serasına farklı zamanlarda üç kez girdiğini tevilli olarak ikrar etmiştir. Tüm bu sebeplerle hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 02.05.2023 tarihli ve 2023/1610 Esas, 2023/1522 Karar sayılı kararında hırsızlık suçu bakımından sanık müdafince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesiyle sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA, dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Sakarya 1. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.