YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/20113
KARAR NO : 2023/5329
KARAR TARİHİ : 09.10.2023

B O Z M A Ü Z E R İ N E

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/633 E., 2023/440 K.

HÜKÜM : Düşme
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığının, 05.08.2015 tarihli ve 2015/34019 Esas No.lu iddianamesiyle sanık hakkında havalimanının işletici firması olan katılan şirkete ait olan bilgisayara zarar verdiğinden bahisle mala zarar verme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2.İstanbul Anadolu 65. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.12.2015 tarihli ve 2015/461 Esas, 2015/936 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mala zarar verme suçundan 5237 sayılı Kanun’un 151/1, 29, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddeleri uyarınca 1.500,00 TL adli para cezasına karar verilmiştir.
3. Anılan kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin, 06.06.2022 tarihli ve 2021/1145 Esas, 2022/11417 Karar sayılı ilamında, uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunmasından dolayı bozulmasına karar verilmiştir.
4.Bozma kararı sonrası İstanbul Anadolu 65. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.03.2023 tarihli ve 2022/633 Esas, 2023/440 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında mala zarar verme suçundan, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/8 ve 254. maddeleri uyarınca düşme kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz istemi, şikâyetçinin …’ın, suç tarihinde terminal sorumlusu olarak çalıştığı ve 22.09.2017 tarihinde işten ayrıldığından dolayı uzlaşma işlemleri için yetkisinin olmadığına ilişkindir.
III. OLAY ve OLGULAR
1.Uzlaştırma raporu doğrultusunda taraflar arasında uzlaşma sağlandığının tüm dosya kapsamı ile … olduğu Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.
2. Uzlaştırma raporu dava dosyasında mevcuttur.
3.Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (3) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilamına uyulduğu ve gereğinin yerine getirildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
Şikâyetçi …’ın soruşturma aşamasındaki beyanında, konu ile ilgili kanuni süreçleri suçtan zarar gören katılan şirketi avukatının takip edeceğini beyan etmesi, dosya içerisinde bulunan 24.06.2011 tarihli, 24325 numaralı vekaletnameye göre katılan vekilinin uzlaşma talebinde bulunmaya yetkisinin olduğunun anlaşılması karşısında; uzlaştırma işlemlerinin tarafı olarak katılan vekili yerine, şirketi temsile yetkisi bulunmayan şikâyetçi …’ın uzlaştırma işlemlerine katılması sağlanarak uzlaşmanın gerçekleşmesi suretiyle sanık hakkında düşme kararı verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Anadolu 65. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.03.2023 tarihli ve 2022/633 Esas, 2023/440 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği, BOZULMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.