YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/19132
KARAR NO : 2023/4952
KARAR TARİHİ : 28.09.2023

…
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/338 E., 2015/670 K.
…
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

A. Sanığın Temyiz İstemi Yönünden
Adana 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.09.2015 tarihli ve 2015/338 Esas, 2015/670 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilip 01.10.2015 tarihinde usûlüne uygun şekilde tebliğ edilen karara karşı, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 310/1. maddesinde belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra 09.10.2015 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, REDDİNE,
B. Suçtan Zarar Gören Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden
Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan Milli Eğitim Bakanlığının duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmediği, gerekçeli kararın tebliği üzerine hükmü temyiz ederek katılma iradesini açıkça ortaya koyduğu anlaşıldığından, suçtan zarar gören kurumun 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı Kanun’un 152/1-a maddesinde tanımlanan kamu malına zarar verme suçu için öngörülen cezanın üst sınırına göre, aynı Kanun’un 66/1-e maddesinde belirtilen 8 yıllık aslî dava zamanaşımının, 17.09.2015 tarihli mahkûmiyet hükmünden inceleme tarihine kadar geçmiş olduğu anlaşıldığından,
Adana 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.09.2015 tarihli ve 2015/338 Esas, 2015/670 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesi gereği Tebliğname’ye aykırı olarak, BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.