Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2023/19042 E. 2023/4338 K. 12.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/19042
KARAR NO : 2023/4338
KARAR TARİHİ : 12.09.2023


MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/474 E., 2023/294 K.

SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Kartal Cumhuriyet Başsavcılığının, 16.06.2012 tarihli ve 2012/11526 Esas No.lu iddianamesi ile sanık hakkında gündüz vakti… Group İnşaata ait kapı ve penceresi olmayan atıl vaziyetteki satış ofisinden şirket yetkilisinin beyanına göre 100,00 TL değerindeki alçıpan malzemesini çalması şeklindeki eylemi nedeniyle hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 53. maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi istemiyle kamu davası açıldığı,
2.İstanbul Anadolu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.04.2013 tarihli ve 2012/880 Esas, 2013/223 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b, 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Kanun’un 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl süre ile denetimde serbestlik tedbirine tabii tutulmasına karar verilmiştir. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 31.05.2013 tarihinde kesinleştiği, 5 yıllık denetim süresi içinde İstanbul Anadolu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 2015/78 Esas, 2015/445 Karar sayılı ilâmı ile 15.02.2014 tarihinde sanığın yeniden suç işlediği ihbar edildiği,
3. İstanbul Anadolu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.03.2016 tarihli ve 2015/996 Esas, 2016/190 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında verilmiş olan hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verildiği,
4.Anılan kararın, sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 17.05.2021 tarihli ve 2021/1735 Esas, 2021/8796 Karar sayılı kararı ile başka suçtan Gölpazarı Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair talebi bulunmayan sanığın kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 196. maddesine aykırı davranılması ve gerekçesiz hüküm kurulması nedeniyle bozulmasına karar verildiği,
5.Bozma üzerine yapılan yargılama neticesinde, İstanbul Anadolu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2023 tarihli ve 2021/474 Esas, 2023/294 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun’un 141/1, 145, 168/1, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 1 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi; eylemin teşebbüs aşamasında kaldığına, sanığın hırsızlık kastıyla hareket etmemesi nedeniyle beraat kararının verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Sanığın gündüz vakti müşteki şirket yetkilisinin beyanına göre kapı ve pencerelerinin kırık ve atıl durumda bulunan satış ofisinden suça konu malzemeleri çaldığı kabul edilerek sanığın cezalandırılmasına karar verildiği,
2.Dosya içerisinde Teslim Tutanağı, 06.06.2012 tarihinde düzenlenen Tutanak dosya içinde mevcut olduğu anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
A. Sanık Hakkında Teşebbüs Hükümlerinin Uygulanması Gerektiğine İlişkin Temyiz İstemi Yönünden Yapılan İncelemede
Sanığın yakalandığı yerin tam olarak açıklığa kavuşturularak, suçun işlendiği yer ile yakalandığı yer arasındaki mesafe tespit edilip sanığın suça konu malı hakimiyet alanına sokup sokmadığı tartışılarak eylemin tamamlanıp tamamlanmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden dosyadaki delillerden anlaşılamayan genel ifadeler ile eylemin tamamlandığının kabulü ile ceza tayin olunması hukuka aykırı bulunmuştur.
B. Sanığın Hırsızlık Kastının Bulunmamasına Yönelik Temyiz İsteminin İncelenmesinde
Dosya içeriğine, sanığın savunmalarına, kolluk görevlilerince düzenlenen tutanak içeriklerine göre sanığın suça konu malları atıl durumda bulunan satış ofisinden almış olsa da suça konu malların sahibinin bulunduğunu ve maddi değerinin olduğunu bilebilecek durumda olduğu değerlendirildiğinde hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
C. Diğer Hukuka Aykırıklar Yönünden
1.Kolluk görevlilerince 06.06.2012 tarihinde düzenlenen tutanak içeriğine göre 06.06.2012 günü saat 10.45 sıralarında yapılan ihbarda … Mahallesi… Group İnşaat satış ofisi içerisinde hırsızlık amaçlı iki şahıs olduğu anonsu üzerine bahse konu adrese gidildiğinin belirtildiği hırsızlığın yapıldığı… Group satış ofisinde Baraj Yolu üzerinde sanığın görüldüğü, sanığın el arabasının üzerinde suça konu malzemelerin bulunduğunun ve yetkililere teslim edildiğinin belirtiği nazara alındığında, suç mağdurunun zaten ihbar ile öğrenildiği yapılan müdahale sonrasında malzemelerin de teslim edildiği, iadenin kolluk görevlilerince gerçekleştirildiği, sanık tarafından gerçekleştirilmiş herhangi bir rızai iadenin ve katkısının bulunmaması sebebiyle sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 168/1. maddesinin uygulanması hukuka aykırı bulunmuştur.
2. Suça konu malzemelerin değerinin müştekinin beyanına göre belirlendiği nazara alındığında hırsızlık konusunu oluşturan alçıpanların suç tarihi itibarı ile değeri araştırılarak, sonucuna göre 5237 sayılı Kanun’un 145. maddesi gereğince verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılıp yapılmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmeden sanık hakkında değer indiriminin yapılması hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde (A) ve (C) paragraflarında açıklanan nedenlerle İstanbul Anadolu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2023 tarihli ve 2021/474 Esas, 2023/294 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanun’un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza miktarı açısından sanığın kazanılmış haklarının dikkate alınmasına, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.