YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/18401
KARAR NO : 2023/4951
KARAR TARİHİ : 28.09.2023
…
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2013/160 E., 2013/429 K.
…
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bursa Cumhuriyet Başsavcılığının, 25.11.2009 tarihli ve 2009/34551 Esas numaralı iddianamesi ile sanığın suç tarihinde gece vakti şikâyetçinin ikâmetine girerek 2 adet cep telefonu çaldığı ve bu şekilde üzerine atılı hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarını işlediğinden bahisle eylemine uyan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/1, 116/4, 142/2, 143. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Bursa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.03.2010 tarihli kararı ile sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 142/2-d, 143, 62, 116/4, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca sırasıyla 2 yıl 11 ay ve 10 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına karar verilmiş; anılan kararın sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesinin, 16.01.2013 tarihli ve 2011/26461 Esas, 2013/532 Karar sayılı kararı ile; sanığın savunma hakkının kısıtlanması ve sanığın eyleminin lehe olarak aynı Kanun’un 142/1-b maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Bursa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.06.2013 tarihli ve 2013/160 Esas, 2013/429 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından, 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b, 143/1, 62, 116/4, 62. maddeleri uyarınca sırasıyla 1 yıl 11 ay 10 gün hapis ve 10 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 53/1. maddesi gereği hak yoksunluklarının uygulanmasına ve aynı Kanun’un 58. maddesi gereği cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, karar verilmiştir.
4. Yukarıda anılan mahkûmiyet kararının, sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesinin, 09.07.2014 tarihli ve 2014/25596 Esas, 2014/2417 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükümlerinin onanmasına karar verilmiştir.
5. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 23.11.2022 tarihli ve KD-2022/140593 sayılı itiraznamesi ile özetle; dosyaya sonradan vekâletname sunduğu anlaşılan sanık müdafiinin 21.10.2022 tarihli dilekçesi üzerine 5271 sayılı Kanun’un 308. maddesi uyarınca yapılan itiraz incelemesi neticesinde, tebliğnamenin sanığa tebliğ edilmeyerek savunma hakkının kısıtlandığı ve adil yargılanma hakkının ihlâl edildiği belirtilerek, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin, 09.07.2014 tarihli ve 2014/25596 Esas, 2014/2417 Karar sayılı hükümlerin onanmasına dair kararının kaldırılmasına, sanığa veya müdafine tebliğnamenin usûlüne uygun şekilde tebliğ edildikten sonra, sanık hakkında kurulan hükümlerin onanmasına karar verilmesi talep edilmiştir.
6. Yargıtay 6. Ceza Dairesinin, 01.12.2022 tarihli ve 2022/13389 Esas, 2022/16768 Karar sayılı kararı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz istemi yerinde görülerek, onama kararının kaldırılmasına ve tebliğnamenin sanık müdafiine tebliğ edildikten sonra dosyanın yeniden ele alınıp incelenmesine karar verilmiştir.
7. Yargıtay 6. Ceza Dairesinin, 01.12.2022 tarihli ve 022/13389 Esas, 2022/16768 Karar sayılı kararı üzerine, mahallince tebliğnamenin sanık müdafiine tebliğ edildiği ve temyiz incelemesi için dava dosyasının Dairemize gönderildiği belirlenmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi; kararı temyiz etmek istediğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın, geceden sayılan bir saatte şikâyetçiye ait eve aksine kanıt olmadığından açık bırakılan balkon kapısından girerek evden şikâyetçiye ait iki adet cep telefonunu çaldığı, telefonlardan birisinin daha sonra sanığın evinde ele geçirildiği, başlangıçta suçlamayı kabul etmeyen sanığın kovuşturma aşamasında ikrara yönelik anlatımda bulunduğu, Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.
2. Sanığın ikrara yönelik savunması, şikâyetçi beyanı, Olay Yeri İnceleme Tutanağı, Değer Tespit Tutanağı, Ev arama Tutanağı, dava dosyasında mevcuttur.
IV. GEREKÇE
Bozma kararı üzerine yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç vasıfları ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bursa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.06.2013 tarihli ve 2013/160 Esas, 2013/429 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.