YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/18098
KARAR NO : 2023/4553
KARAR TARİHİ : 19.09.2023
…
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
…
SAYISI : 2021/632 E., 2021/1199 K.
…
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli, mala zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi, temyiz isteminin reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin reddine dair ek kararın onanması, onama
İŞ YERİ DOKUNULMAZLIĞININ İHLÂLİ VE MALA ZARAR VERME SUÇLARINDAN VERİLEN TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE DAİR EK KARARA YÖNELİK TEMYİZ İSTEMİ YÖNÜNDEN
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 07.02.2023 tarihli ve 2021/632 Esas, 2021/1199 Karar sayılı ek kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 296/2. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin ek kararı temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 296/2. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
5271 sayılı Kanun’un 286/2-a maddesinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile aynı Kanun’un 286/3. maddesinde belirtilen suçlar ve aynı Kanun’un 296/1. maddesinin ilgili bölümünde yer alan; “… temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmiş ise …, hükmü temyiz olunan bölge adliye veya ilk derece mahkemesi bir karar ile temyiz istemini reddeder.” şeklindeki hüküm birlikte değerlendirildiğinde sanığın temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
Açıklanan nedenle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 07.02.2023 tarihli ve 2021/632 Esas, 2021/1199 Karar sayılı ek kararında hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 296/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak REDDİ İLE EK KARARIN ONANMASINA,
HIRSIZLIK SUÇUNDAN KURULAN HÜKME YÖNELİK TEMYİZ İSTEMİ YÖNÜNDEN
Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hüküm yönünden; İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun’un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, sanık müdafiine gerekçeli kararın 21.04.2021 tarihinde tebliğ edildiği ve anılan müdafiin kararı temyiz etmediği, sanığın 14.09.2022 tarihinde hükmü temyiz ettiği, her ne kadar 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 11. maddesi uyarınca vekil vasıtası ile takip edilen işlerde, sanığa yeniden karar tebliği gerekmediği belirtilmiş ise de Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 24.02.2022 tarihli ve 2019/573 Esas, 2022/119 Karar sayılı ilâmında da bahsedildiği üzere; 7201 sayılı Kanun’un 11. maddesinde yapılan değişikliğe ilişkin (… Ancak, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun, kararların sanıklara tebliğ edilmelerine ilişkin hükümleri saklıdır) gerekçede ortaya konan sakıncalı hâl gerçekleşmiş olduğundan, cezaevinde bulunan sanığa 7201 sayılı Kanun’un 11/1-son maddesi ve 5271 sayılı Kanun’un 35/2-3. maddeleri gereğince kararın tebliğinin gerektiği gözetilmediğinden, sanığın 14.09.2022 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Uşak Cumhuriyet Başsavcılığının, 10.12.2020 tarihli ve 2020/5137 Esas No’lu iddianamesi ile sanık hakkında 29.11.2020 günü saat 02.00 sıralarında katılanlara ait iş yerine giderek bir adet, ikinci el olan 1.800,00 TL değerinde powerbox 3xl sub bofer, bir adet görüntülü oto teybi, amfi, hoparlör ses sistemlerini alarak olay yerinden ayrıldığı, yine sanığın aynı iş yerine 03.12.2020 günü saat 00.10 sıralarında giderek kapıyı açıp, içeriden aldığı malzemeleri kapı önüne getirip park hâlinde bulunan aracına yüklediği sırada polislerin geldiğini fark ederek aracına koymuş olduğu malzemeleri yola atması şeklindeki eylemleri nedeniyle hırsızlık suçundan 29.11.2020 tarihli ilk eylemi için 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 143, 53/1. ve 58. maddeleri; 03.12.2020 tarihli ikinci eylemi için 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143, 35, 53/1. ve 58. maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi istemiyle kamu davaları açılmıştır.
2. Uşak 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.02.2021 tarihli ve 2020/602 Esas ve 2021/63 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında zincirleme şekilde işlendiği kabul edilen hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143/1 ve 43. maddeleri uyarınca 11 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 53/1. maddesi gereği hak yoksunluklarının uygulanmasına ve aynı Kanun’un 58. maddesi gereği cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3.İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 07.04.2021 tarihli ve 2021/632 Esas, 2021/1199 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, 18 yaşından küçükken kendisine tekerrür uygulandığına, iki ayrı suç işlemediğine, alacağı olduğu için bir kez hırsızlık suçu işlediğine, lehine olan indirim ve iyi halinin göz önünde bulundurulmasını talep ettiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
29.11.2020 tarihli olayla ilgili olarak, katılanlara ait iş yerinin içerisini gösteren kamera kayıtlarına göre, 26.11.2020 günü gündüz vakitlerinde sanığın katılanların iş yerine geldiği ve katılanlara bir kısım amfi ve baz sisteminden oluşan malzemelerin değerini sorduğu ve yine katılanlara iş yerinde kamera sisteminin olup olmadığını sorarak sanığın katılanlara ait iş yerinde kamera kaydı olmadığını öğrendiği, akabinde katılanların iş yerine 29.11.2020 günü gece vakti 00.05 sıralarında gelip iş yeri kapısındaki kilidi kırarak içeriye girdiği ve içeriden daha önce değerini sorduğu eşyaları çaldığı, olay yerine yakın kamera kayıtlarında hırsızlık yerine sanığın kullandığı doblo marka … plakalı aracın geldiği, 30-35 yaşları arasında bir kişinin katılanlara ait iş yerinin kapısını zorlayarak açtığı ve iki kez içeriye girerek eline aldığı eşyaları camları kırık olduğu tespit edilen doblo marka araca yüklediğinin tutanak altına alındığı ve tanık K.D’nin de bu hırsızlık olayını net şekilde gördüğü ve sanığı net olarak teşhis ettiği, hatta olaya karışan sanığın kullandığı 64 … plakalı aracı bizzat tanığın da tespit ettiği ve yine kamera kayıtlarından anlaşılacağı üzere olay yerinin tespite uygun şekilde aydınlık olduğu ve lambaların olay yerinin önünü aydınlattığı, tanığın da olay yerine yaklaşık 30 metre kadar kısa mesafede oturduğu ve böylece sanığın cezaevinden izinli olarak ayrıldığı 29.11.2020 günü gece vakti hırsızlık yaptığının net şekilde tespit edildiği; 03.12.2020 tarihli olayla ilgili olarak da kamera kayıtları, yakalama tutanakları ve hatta sanık ikrarına göre sanığın kullanmakta olduğu 64 … plakalı aracı ile olay günü saat 02.00 civarında katılanların iş yerine geldiği, iş yerindeki kilidi kırdığı ve bas sistemi ve hoparlörlerin bulunduğu kutuları alıp aracına koyacağı esnada kolluk kuvvetlerinin sanığı fark etmeleri üzerine sanığın hırsızlamak istediği kutuları atarak kaçmak istediği ancak yakalandığı, böylece sanığın hırsızlık eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığının net şekilde tespit edildiği Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.
Sanık üzerine atılı 29.11.2020 tarihli eyleme ilişkin suçlamayı inkâr etmiş, 03.12.2020 tarihli eyleme ilişkin suçlamayı ise ikrar etmiştir. 03.12.2020 tarihli Olay Yeri İnceleme Raporu, Olay Yeri Krokisi, 03.12.2020 ve 29.11.2020 tarihlerine ait CD Ön İzleme Tutanakları, aynı tarihli Olay Tutanağı, 01.12.2020 tarihli Araştırma, CD İnceleme ve Tespit Tutanağı, Fotoğraftan Şüpheli Teşhis Tutanağı, dosya içerisinde mevcuttur.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Dosya kapsamında yer alan güvenlik kamera görüntüleri ve bu görüntülere ilişkin 01.12.2020 tarihli Araştırma, Cd inceleme ve Tespit Tutanağı, tanık beyanı ve teşhisi, sanığın kısmî ikrar içeren beyanları, İlk Derece Mahkemesince gösterilen gerekçe ve tüm dosya içeriği birlikte değerlendirildiğinde, sanığın katılanlara yönelik üzerine atılı suçu iki farklı tarihte işlediğinin sabit olduğu, suç unsurlarının bulunduğu, UYAP’tan yapılan kontrolde sanığın tekerrüre esas alınan ilamına konu suç tarihinde de 18 yaşını doldurmuş olduğunun görüldüğü, lehine olan indirim ve iyi hâlin göz önünde bulundurulması talebi yönünden, sanık hakkında hükmedilen netice ceza miktarının 11 yıl 3 ay hapis cezası olduğu, 5237 sayılı Kanun’un 50. ve 51. maddesi uyarınca seçenek yaptırımlara çevirme, erteleme ile 5271 sayılı Kanun’un 231/5. fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması uygulanmasında, sonuç ceza miktarı itibarıyla kanunî engel bulunduğu, mahkemece sanık hakkında kurulan hükümde, “…sanığın yargılama sürecindeki davranışları, adli sicil kaydındaki birden çok ve benzer mahiyette kesinleşmiş kayıtlarının bulunması, sanığın mahkememize karşı olan tutum ve davranışı ayrı ayrı gözetilerek 5237 sayılı Kanun’un 62/1 maddesi uyarınca takdiren 1/6 oranında indirim yapılmasına yer olmadığına…” şeklindeki yerinde, yeterli ve kanunî gerekçeyle 5237 sayılı Kanun’un 62/1. maddesi uyarınca takdirî indirim nedeni uygulanmasına yer olmadığına karar verildiği anlaşılmakla, sanığın temyiz sebepleri yerinde bulunmamış, sanık hakkında kurulan hükümde hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 07.04.2021 tarihli ve 2021/632 Esas, 2021/1199 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Uşak 7. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
…