YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1792
KARAR NO : 2023/1646
KARAR TARİHİ : 30.03.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1 maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında, Hendek Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 28.06.2011 tarihli ve 2011/876 soruşturma numaralı iddianame ile; şikâyetçinin dinlenme tesisinin lavabosunda askıya astığı ceketinden cüzdanını aldığı sırada şikâyetçi tarafından yakalandığından bahisle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1, 35/1-2, 53/1 ve 58. maddeleri uyarınca hırsızlık suçundan cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Hendek Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.06.2016 tarihli ve 2011/213 Esas, 2016/864 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/1-c, 35/1-2, 62. ve 53/1 maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.
3. Anılan kararın sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 14.06.2021 tarihli ve 2021/16376 Esas, 2021/11367 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 196. maddesine aykırı davranılarak savunma haklarının kısıtlanması gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde; Hendek 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.11.2021 tarihli ve 2021/722 Esas, 2021/1324 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/1-c, 35/1-2, 62. ve 53/1 maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz nedenleri, hakkında verilen mahkûmiyet kararını temyiz etme iradesine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Olay günü İstanbul’dan Ankara’ya doğru aracı ile seyir halinde bulunan katılanın dinlenme tesisinde mola verdiği ve elini yüzünü yıkamak üzere lavaboya gittiği, giderken de sanık …’un kendisini izlediğini fark ettiği, lavaboda ceketini askıya astığı, elini yıkadığı sırada ceketinin cebinin açık olduğunu ve sanığın lavabodan çıktığını farkettiği, sanığa elinde ne olduğunu sorması üzerine sanığın yere cüzdan attığı, kontrol edildiğinde cüzdanın katılana ait olduğunun anlaşıldığı, sanığın savunmasında cüzdanı mescitte bulduğunu ve sahibini aradığını beyan ederek üzerine atılı suçlamaları kabul etmediği, tanık beyanları da birlikte değerlendirilerek mahkemece sanığın savunmasına itibar edilmediği ve cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Kadıköy (Kapatılan) 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 17.06.2009 tarihli ve 2008/774 Esas – 2009/512 Karar sayılı ilâmındaki mahkûmiyetin, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 18.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’la yeniden düzenlenen 5237 sayılı Kanun’un 191. maddesi ile aynı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası gereğince uyarlanması sonucu “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ve koşulları gerçekleştiğinde 5271 sayılı Kanun’un 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasıfları ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Hendek 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.11.2021 tarihli ve 2021/722 Esas, 2021/1324 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, dava dosyasının Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.