YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1767
KARAR NO : 2023/906
KARAR TARİHİ : 28.02.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Yargıtay 6. Ceza Dairesinin, 13.12.2022 tarihli ve 2022/1829 Esas, 2022/17478 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 27.01.2023 tarihli ve 2-2016/239695 sayılı itirazı üzerine yapılan inceleme neticesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 308/1. maddesinde belirtilen kanunî süresinde yapılan leyhe itiraz başvurusu üzerine dava dosyası, aynı Kanun’un 308/2. maddesi uyarınca Dairemize gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İTİRAZ SEBEPLERİ
Sanığın, aynı binada farklı dairelerde oturan şikâyetçiler …, … ve …’nin daire önlerinden birer çift ayakkabı; şikâyetçi …’in daire önünden bisiklet çaldığının anlaşılması karşısında; sanığın ayrı ayrı şahıslara ait olduğunu bilerek farklı kat ve yerlerdeki eşyaları çalmak şeklindeki eylemlerinin herbir mağdura karşı ayrı bir hırsızlık suçunu oluşturacağı ve yerel mahkeme hükmünün onanmasına karar verilmesi talebine ilişkindir.

II. GEREKÇE
1. 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
2. Şikâyetçi …’in çalınan bisikletinin takdir kıymeti yapılmadan, sanığın beyanı esas alınarak yapılan 200,00 TL’lik ödemenin, zararın tamamını karşılayıp karşılamadığı tespit edilmeden, zararın tamamen karşılamaması halinde şikâyetçinin rızasının bulunup bulunmadığı sorulmadan sanık hakkında TCK’nın 168/2. maddesi uyarınca indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3.Sanığın şikâyetçi …’ın … isimi apartmanın beşinci katında bulunan kapı numarası yirmi dört olan konutunun önünde bıraktığı ayakkabısını, aynı apartmanın üçüncü katında oturan kapı numarası on beş olan şikâyetçi …’ nin konutunun önündeki ayakkabısını, aynı apartmanın on sekiz kapı numaralı dördüncü katında oturan şikâyetçi …’e ait ayakkabı ve aynı apartmanda kapıcı olan şikâyetçi …’in aynı apartmanın üçüncü katında farklı apartman sahiplerinin de bisikletinin bulunduğu alana bıraktığı bisikletini çaldığı nazara alındığında suça konu eşyaların farklı kişilere ait olduğunu gösterecek ayırt edici işaretlerin bulunması nedeniyle suça konu eşyaların farklı kişilere ait olduğunu bilebilecek durumda olan sanığın, şikâyetçi sayısınca hırsızlık suçundan cezalandırılmasının gerektiğine ilişkin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının yerinde olduğu sonucuna varılmıştır.
III. KARAR
1. Gerekçe bölümünde belirtilen nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı İTİRAZININ KABULÜNE,
2. 5271 sayılı Kanun’un 308/2. maddesi uyarınca Yargıtay 6. Ceza Dairesinin, 13.12.2022 tarihli ve 2022/1829 Esas, 2022/17478 Karar sayılı bozma ilâmının KALDIRILMASINA,
3. Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.04.2016 tarihli ve 2015/1074 Esas, 2016/474 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.