YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1763
KARAR NO : 2023/870
KARAR TARİHİ : 27.02.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli, mala zarar verme
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında … Asliye Ceza Mahkemesinin 21.01.2010 tarihli ve 2009/170 Esas, 2010/10 Karar sayılı kararıyla şikâyetçi …’a karşı hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli ile şikâyetçi …’ya karşı hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli ve mala zarar verme suçlarından mahkûmiyet hükümleri kurulduğu, sanığın temyizi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 12.06.2013 tarihli ve 2013/17491 Esas, 2013/18194 Karar sayılı kararı ile kurulan hükümlerin onanmasına karar verildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının KD-2022/115507 numaralı itirazı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 11.06.2012 tarihli ve 2011/315537 sayılı tebliğnamenin sanığa tebliğ edilmediği, sanığın … Asliye Ceza Mahkemesinden tebliğnamenin tebliğine dair tebliğ mazbatasının gönderilmesi talebi üzerine yapılan araştırmalarda tebligatın çıkarıldığı halde PTT’den temin edilen gönderi takip bilgilerinden çıkarılan tebligatın iade olunduğu, tebliğnamenin tebliğ edildiğine dair UYAP ve dosyada tebligat parçası bulunmadığından, tebliğnamenin sanığa tebliğ edilmeden temyiz incelemesi yapıldığından bahisle itiraz talebinde bulunulduğu, itiraz talebinin Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 25.10.2022 tarihli ve 2022/9916 Esas, 2022/14433 Karar sayılı kararı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen tebliğnamenin sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilmeyerek AİHS’in 6 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 297/3. maddelerine aykırı davranılmak suretiyle savunma hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle kabul edildiği ve Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 12.06.2013 tarihli ve 2013/17491 Esas, 2013/18194 Karar sayılı onama kararının sanık … yönünden kaldırılmasına karar verilip, tebliğnamenin sanığa tebliğinden sonra dosyanın yeniden ele alınıp incelenmesine karar verildiği, tebliğnamenin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından sanığa 30.11.2022 tarihinde tebliğ edildiğinin bildirilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 2023/1182 Esas, 2023/498 Karar sayılı kararıyla 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi gereğince, 27.01.2023 tarihli ve 32086 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2023 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlar Kurulunun 07.01.2023 tarihli ve 1 sayılı kararı gereğince Yargıtay 6. Ceza Dairesinin arşivinde bulunan dosyaların 01.02.2023 tarihi itibarıyla Yargıtay 2. Ceza Dairesine UYAP Bilişim Sistemi üzerinden devrine karar verilmiş olduğundan, dosyanın Dairemize devredilmesine karar verildiği belirlenmiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 21.06.2011 tarihli ve 6/94-133 sayılı kararında da belirtildiği üzere Yargıtay (Kapatılan) 13. Ceza Dairesinin 12.06.2013 olan onama kararı tarihi ile 25.10.2022 olan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının kabul edildiği tarih arasında zamanaşımının durduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
… Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.01.2010 tarihli ve 2009/170 Esas, 2010/10 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.