YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1760
KARAR NO : 2023/1509
KARAR TARİHİ : 27.03.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi

İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında kanıt dokunulmazlığının ihlâli suçundan hükmolunan cezanın tür ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı dikkate alındığında 5271 sayılı Ceza Mahkemesi Kanunu’nun 286/2-a maddesi uyarınca hükmün temyizinin mümkün olmadığı belirlenmiştir.

İlk Derece Mahkemesince hırsızlık suçundan verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Nizip Cumhuriyet Başsavcılığının, 29.06.2022 tarihli ve 2022/1562 numaralı iddianamesiyle sanık hakkında huzurevinde özel güvenlik görevlisi olarak çalışan şikâyetçinin güvenlik görevlisi olarak çalıştığı huzurevinin duvar ile çevrili bahçesi içerisinde yer alan güvenlik kulübesinin yanına park ettiği motosikletini aldığı iddiasıyla hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 143/1, 116/2-4 ve 53/1. maddelerinden cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Nizip 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.09.2022 tarihli ve 2022/562 Esas, 2022/877 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 143 ve 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis, konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan aynı Kanun’un 116/4 ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.
3. Nizip 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.09.2022 tarihli ve 2022/562 Esas, 2022/877 Karar sayılı kararının sanık ve müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesinin 29.11.2022 tarihli ve 2022/2620 Esas, 2022/1701 Karar sayılı kararıyla istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık … müdafii 20.12.2022 tarihli dilekçesinde özetle, sanık hakkında tayin olunan cezalarda gerekli indirimlerin uygulanmadığı ve üst sınırdan ceza tayin edildiğini, bu sebeplerle hükümlerin bozulması gerektiğini talep etmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Olay tarihi olan 24.06.2022’de gece vakti sayılan saat 21.25’te şikâyetçinin güvenlik görevlisi olarak çalıştığı huzurevinin duvar ile çevrili bahçesi içerisinde yer alan güvenlik kulübesinin yanına park ettiği 12.000,00 TL değerindeki motosikletinin alındığı, güvenlik kamerası kayıtlarından sanığın tespit edilip, yakalandığı, aşamalarda suçunu ikrar da ettiği, mahkemece sanığın hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından mahkûm edildiği tespit edilmiştir.
2. 24.06.2022 tarihli Görgü ve Tespit Tutanağı, 26.06.2022 tarihli Görüntü İnceleme ve Çözümleme Tutanağı, aynı tarihli Fotoğraf Teşhis Tutanağı dosya içerisine alınmıştır.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Hırsızlık ve konu dokunulmazlığının ihlâli suçlarından kurulan hükümlerde yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve taktirine, gösterilen gerekçe ve uygulamaya oluşa ve dosya içeriğine göre; mahkemenin kararında usûle ve esasa ilişkin herhangi bir hukuka aykırılığın bulunmadığı, delillerde ve işlemlerde herhangi bir eksiklik olmadığı, ispat bakımından değerlendirmenin yerinde olduğu, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, cezaların kanunî bağlamda uygulandığı, kararda bir isabetsizlik görülmediği anlaşıldığından, istinaf başvurusunda bulunan sanığın ve sanık müdafinin istinaf itirazları yerinde görülmemiş olmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 280/1-a maddesi uyarınca istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Sanık Hakkında Konut Dokunulmazlığının İhlâli Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Temyiz İstemi Bakımından
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olmaması ve incelemeye konu suçun 5271 sayılı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmaması dikkate alındığında sanık müdafiinin temyiz isteminin aynı Kanun’un 298. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Sanık Hakkında Hırsızlık Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Temyiz İstemi Bakımından
Sanık müdafii her ne kadar sanık hakkında tayin olunan cezada gerekli indirimlerin uygulanmadığını ve üst sınırdan ceza tayin edildiğini iddia etmiş ise de, suçun işleniş biçimi, suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı, failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı, failin güttüğü amaç ve saiki göz önünde bulundurularak takdiren alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edildiği, sanığın sabıkalı oluşu, adli sicil kaydından suç işlemeye meyilli kişilik özelliği dikkate alınarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62/1. maddesi uyarınca sanık hakkında takdiri indirim nedenlerinin uygulanmasına yer olmadığı, sanık hakkında hükmolunan bir yıldan uzun süreli hapis cezasının aynı Kanun’un 50/1. maddesi gereğince seçenek yaptırımlara çevrilmesine yer olmadığı, sanığın iki yıldan uzun süreli hapis cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 51. maddesi uyarınca kanunen ertelenmesine ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verildiği belirtilmiştir. Açıklanan tüm bu sebeplerle hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
A. Sanık Hakkında Konut Dokunulmazlığının İhlâli Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Temyiz İstemi Bakımından
Gerekçe bölümünde A bendinde açıklanan nedenle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesinin, 29.11.2022 tarihli ve 2022/2620 Esas, 2022/1701 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298. maddesi gereği, REDDİNE,

B. Sanık Hakkında Hırsızlık Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Temyiz İstemi Bakımından
Gerekçe bölümünde B bendinde açıklanan nedenlerle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesinin, 29.11.2022 tarihli ve 2022/2620 Esas, 2022/1701 Karar sayılı kararında hırsızlık suçu bakımından sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun’un 289/1. maddesiyle sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Nizip 2. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.