YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1743
KARAR NO : 2023/1254
KARAR TARİHİ : 15.03.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı

1.Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hüküm yönünden
Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 10.11.2022 tarihli ve 2022/2327 Esas, 2022/2286 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:

Sanık hakkında, Yusufeli Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.07.2022 tarihli ve 2022/75 Esas, 2022/114 Karar sayılı kararı ile “mala zarar verme” suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151, 43 ve 62. maddeleri uyarınca kurulan “4 ay 5 gün” hapis cezası ile mahkûmiyet hükmüne konu cezanın türü ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı ve bu karara yönelik temyizin niteliği karşısında;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/2. maddesinin (a) bendinde yer verilen “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanık müdafiinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
2.Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hüküm yönünden
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun’un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, sanığa verilen cezanın miktarı itibarıyla 5271 sayılı Kanun’un 299. maddesi gereğince reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yusufeli Cumhuriyet Başsavcılığının 06.05.2022 tarihli ve 2022/188 Soruşturma, 2022/53 Esas, 2022/49 İddianame numaralı iddianamesiyle sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 143, 43, 53 ve 58. maddeleri uyarınca cezalandırılması amacıyla kamu davası açılmıştır.
Yusufeli Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.07.2022 tarihli ve 2022/75 Esas, 2022/114 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143, 43, 62, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 7 yıl 9 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 10.11.2022 tarihli ve 2022/2327 Esas, 2022/2286 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1 maddesinin (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi, sanığın suçu işlediğine dair şüphe olması nedeniyle beraat kararı verilmesi gerektiğine, etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma olanağının tanınmadığına ve sanığın tahliye olması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;

A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Yapılan yargılama neticesinde toplanan deliller ile birlikte sanık …’un ikrarı, diğer sanık …’un tevili ikrarı, katılan ve tanık beyanları, olay yeri inceleme tutanakları ve kamera görüntüleri birlikte değerlendirildiğinde; sanık …’un maddî menfaat sağlamak için …Elektrik inşaat firmasının kullandığı aynı şantiye sahası içindeki depolarda bulunan elektrik kablolarını 07.03.2022 ve 13.03.2022 tarihlerinde olmak üzere iki kez çaldığı sanığın eylemini gece vakti sayılacak zaman diliminde gerçekleştirdiği anlaşılmakla sanığın zincirleme olarak hırsızlık suçundan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 43/1. maddesi gereğince mahkemesince belirlenen oranda arttırım yapıldığında 9 Yıl 4 Ay 15 Gün Hapis Cezası olarak belirlenmesi gereken cezanın 8 Yıl 16 Ay 15 Gün Hapis Cezası olarak belirlenmesi usûl ve yasaya aykırı ise de; sonraki uygulamalar ile sonuç ceza değişmediğinden ve aleyhe istinaf başvurusu bulunmadığından bu durum eleştiri konusu yapılmıştır.
Eleştirilen husus dışında vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Mahkemenin kararında usule ve esasa ilişkin hükmü etkileyecek nitelikte hukuka aykırılığın bulunmadığı, delillerde ve işlemlerde herhangi bir eksik olmadığı, ispat bakımından değerlendirmelerin yerinde olduğu, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda ön görülen suç tiplerine uyduğu, cezaların yasaya uygun olarak uygulandığı anlaşıldığından, istinaf başvurusunda bulunan sanık müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla CMK’nın 280/1-a maddesi uyarınca İSTİNAF BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİNE, karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Sanık hakkında kurulan hükümde, sanık savunmaları, katılan beyanları, tanık anlatımları, kamera kayıtları ve tüm dosya kapsamı itibarıyla sanığın üzerine atılı suçu işlediği ve eylem nedeniyle miktarı belli olan zarar karşılanmadığından etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmamasının gerekmesi nedeniyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 10.11.2022 tarihli ve 2022/2327 Esas, 2022/2286 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Hükmolunan ceza miktarı ve tutuklulukta geçirilen süre dikkate alınarak sanık müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Yusufeli Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
15.03.2023 tarihinde karar verildi.