Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2023/1719 E. 2023/1113 K. 08.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1719
KARAR NO : 2023/1113
KARAR TARİHİ : 08.03.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı

1-Sanığın iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçu yönünden
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 06.10.2022 tarihli ve 2022/4240 Esas, 2022/2487 Karar sayılı kararının katılan vekili tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Sanık hakkında, Aydın 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.07.2022 tarihli ve 2022/378 Esas, 2022/623 Karar sayılı kararı ile “İş yeri dokunulmazlığının ihlâli” suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/2. maddesi uyarınca kurulan “1 yıl” hapis cezası ile mahkûmiyet hükmüne konu cezanın türü ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı ve bu karara yönelik temyizin niteliği karşısında;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/2. maddesinin (a) bendinde yer verilen “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, katılan vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
2-Sanığın genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçu yönünden
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 06.10.2022 tarihli ve 2022/4240 Esas, 2022/2487 Karar sayılı kararının katılan vekili tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Sanık hakkında, Aydın 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.07.2022 tarihli ve 2022/378 Esas, 2022/623 Karar sayılı kararı “genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması” suçundan verilen “hüküm kurulmasına yer olmadığına” ilişkin kararın türü ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı ve bu karara yönelik temyizin niteliği karşısında;
5271 sayılı Kanun’un 286/2. maddesinin (h) bendinde yer verilen“Davanın düşmesine, ceza verilmesine yer olmadığına, güvenlik tedbirine ilişkin ilk derece mahkemesi kararları ile ilgili olarak bölge adliye mahkemesince verilen bu tür kararlar veya istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararlar”ın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, katılan vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
3-Sanığın mala zarar verme suçu yönünden
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun’un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Katılan vekilinin duruşmalı inceleme talebinin, sanığa verilen cezanın miktarı itibarıyla 5271 sayılı Kanun’un 299. maddesi gereğince reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Aydın Cumhuriyet Başsavcılığının 27.05.2022 tarihli, 2020/12511 Soruşturma, 2022/4435 Esas, 2022/3450 İddianame numaralı iddianamesiyle sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 152/2-a, 53 ve 58. maddeleri uyarınca cezaladırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Aydın 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.07.2022 tarihli ve 2022/378 Esas, 2022/623 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mala zarar verme suçundan 5237 sayılı Kanun’un 151, 152/2-a maddeleri uyarınca 6 yıl hapis cezası ile cezaladırılmasına, 53. madde uyarınca hak yoksunluklarına, 58. madde uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
3. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 06.10.2022 tarihli ve 2022/4240 Esas, 2022/2487 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan vekilinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1. maddesinin (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Kurum vekilinin temyiz istemi; cezanın üst sınırdan verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Yapılan yargılama, toplanan deliller, sanık savunması, katılan beyanı, tanıklar beyanı, uzmanlık raporları, olay yeri inceleme raporu ve tüm dosya kapsamı bir bütün halinde değerlendirildiğinde, sanığın katılana ait defne yaprağı işleme fabrikasını daha önceki husumet nedenlerine dayanarak yaktığı kabul edilerek mala zarar verme suçundan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İstinaf başvurusunda bulunan katılan vekilinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca İSTİNAF BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİNE, karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Sanık hakkında kurulan hükümde mahkemenin suçun işleniş biçimi, meydana gelen zararın ağırlığı, sanığın güttüğü amaç ve saik şeklindeki gerekçelerle en üst sınırdan ceza belirlemesi nedeniyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 06.10.2022 tarihli ve 2022/4240 Esas, 2022/2487 Karar sayılı kararında öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan inceleme neticesinde hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Aydın 7. Asliye Ceza Mahkemesine,
Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
08.03.2023 tarihinde karar verildi.