YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1708
KARAR NO : 2023/1324
KARAR TARİHİ : 16.03.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
Yargıtay 6. Ceza Dairesinin, 06.12.2022 tarihli ve 2021/21212 Esas, 2022/17005 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 21.12.2022 tarihli ve 2-2018/3894 sayılı itirazı üzerine yapılan inceleme neticesinde;
5271 sayılı CMK’nın 308/1. maddesinde belirtilen kanunî süresinde yapılan lehe itiraz başvurusu üzerine dava dosyası, aynı Kanun’un 308/2. maddesi uyarınca Dairemize gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İTİRAZ SEBEPLERİ
“Sanığa isnat edilen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 146/1. maddesinde hükme bağlanan kullanma hırsızlığı suçunun şikayete bağlı olması ve müştekinin sanık hakkında şikayetçi olmaması karşısında, 5237 sayılı Kanun’un 73/4, 5271 sayılı Kanun’un 223/8. madde ve fıkraları uyarınca kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden sanık hakkında şikayetten vazgeçme nedeniyle, kamu davasının 5237 sayılı Kanun’un 73/4. ve 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE karar verilmesi” gerekçesiyle onama ilâmının kaldırılmasına ilişkindir.
II. GEREKÇE
29.02.2016 tarihinde saat 02.30 sıralarında trafik güvenliğini tehlikeye sokan aracın bulunduğu anonsu üzerine, bahse konu araç polis ekibince durdurulmuş, aracı kullanan sanığın ehliyetinin olmadığı ve alkollü olduğu anlaşılmıştır. Yapılan kontrolde, araç ve ruhsat sahibinin … olduğu belirlenmiştir. Şikâyetçi alınan ifadesinde, aracını 28.02.2016 tarihinde saat 09.00 sıralarında cadde üzerine park ettiğini, 29.02.2016 günü saat 02.47 sıralarında aracının çalındığının polislerce kendisine bildirildiğini beyan ettmiştir. 5237 sayılı Kanun’un 146. maddesinde düzenlenen kullanma hırsızlığı suçunun oluşabilmesi için geçici yararlanma amacıyla alınan aracın kısa bir süre kullanıldıktan sonra sahibine geri verilmesi veya kolaylıkla bulunabilecek bir yere bırakılması, henüz bırakılmamış ise geri verilmek üzere alındığının açıkça anlaşılması ve iade amacının araç alınırken mevcut olması gerektiğinin, dava konusu olayda ise; sanığın içinde bulunduğu aracın seyir halinde iken polislerin durdurması sonucu yakalandığının anlaşılması karşısında, aynı Kanun’un 146/1. maddesinin uygulanma koşullarının oluşmaması nedeniyle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının yerinde olmadığı sonucuna varılmıştır.
III. KARAR
1. Gerekçe bölümünde belirtilen nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı İTİRAZININ oy birliğiyle REDDİNE,
2. 5271 sayılı Kanun’un 308/3. maddesi uyarınca Yargıtay 6. Ceza Dairesinin, 06.12.2022 tarihli ve 2021/21212 Esas, 2022/17005 Karar sayılı onama kararı ile ilgili itirazı incelemek üzere dava dosyasının, Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.03.2023 tarihinde karar verildi.