YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/17078
KARAR NO : 2023/5408
KARAR TARİHİ : 11.10.2023
B O Z M A Ü Z E R İ N E
H Ü K M Ü N A Ç I K L A N M A S I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/971 E., 2023/279 K.
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlâli
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260. maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Milas Cumhuriyet Başsavcılığının, 2012/241 iddianame numaralı ve 11.03.2012 tarihli iddianamesi ile sanığın, … vakti katılanın ikametine, katılanın rızası hilafına girdiğinden bahisle konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/1, 53/1. maddelerinden cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı tespit edilmiştir.
2. Milas 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.06.2012 tarihli ve 2012/225 Esas, 2012/550 Karar sayılı kararıyla sanığın konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan 5237 sayılı Kanun’un 116/1, 62, 53. maddelerinden 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına karar verildiği anlaşılmıştır.
3. Milas 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.06.2012 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin, 10.12.2014 tarihli ve 2013/35066 Esas 2014/35618 Karar sayılı kararıyla “5271 sayılı Kanun’un 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma girişiminde bulunulmasının gerekmesi; aynı Kanun’un 231. maddesinin uygulanmama gerekçesinin hatalı olması” nedenleri ile hükmün bozulmasına karar verildiği belirlenmiştir.
4. Yargıtay 4. Ceza Dairesinin, 10.12.2014 tarihli bozma kararı sonrası bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Milas 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.04.2015 tarihli ve 2015/23 Esas, 2015/216 Karar sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Kanun’un 116/1, 62, 53. maddelerinden 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına; ancak 5271 sayılı Kanun’un 231/5. maddesi gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği; bu kararın 04.06.2015 tarihinde kesinleştiği tespit edilmiştir.
5. Milas 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.04.2015 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı kesinleştikten sonra sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlemesi akabinde bu suçtan hapis cezasına mahkûmiyet ilâmının ihbarı üzerine Milas 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.03.2023 tarihli ve 2022/97 Esas, 2023/279 Karar sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Kanun’un 116/1, 62, 53. maddelerinden 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına karar verildiği anlaşılmıştır.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteminin “suçu kasten işlemediğine, alkollü olduğuna, kararın usûl ve yasaya aykırı olduğuna, lehine hükümlerin uygulanmadığına” yönelik olduğu tespit edilmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
A) Dosya kapsamına göre sanığın, … vakti katılanın ikametinin eklentisi niteliğindeki avlusuna katılanın rızası hilafına girdiği, bu şekilde atılı suçun işlendiğinin … olduğu, Yerel Mahkemece sanığın konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan cezalandırılmasına karar verildiği tespit edilmiştir.
B) Sanığın ikrara yönelik savunması, katılanın ifadesi, tanıklar M.Y ile A.B’nin ifadeleri, 29.02.2012 tarihli Olay Yeri … Tespit Tutanağı ve aynı tarihli Olay Yeri İnceleme Raporu dosya içerisinde mevcuttur.
IV. GEREKÇE
Kurulan hükümde 5237 sayılı Kanun’un 62. maddesinden indirim uygulandığı; hüküm açıklaması niteliğindeki kararda aynı Kanun’un 50, 51. maddeleri ile 5271 sayılı Kanun’un 231. maddesinden uygulama yapılamayacağı anlaşılmakla; sanığın anılan sebeplere yönelik temyiz istemleri yönünden hukuka aykırılık bulunmamış; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin anılan tüm delillerle saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın diğer temyiz itirazları da reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Milas 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.03.2023 tarihli ve 2022/971 Esas, 2023/279 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve re’sen dikkate alınan hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün Tebliğname’ye uygun olarak ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.