Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2023/1667 E. 2023/1372 K. 21.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1667
KARAR NO : 2023/1372
KARAR TARİHİ : 21.03.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : İstinaf başvurularının esastan reddi

İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Bursa Cumhuriyet Başsavcılığının 27/05/2022 tarihli ve 2022/19365 Esas, 2022/14100 İddianame numaralı iddianamesi ile sanıkların 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 39/2-b, 142/2-d-h, 143, 58, 63. maddeleri gereğince cezalandırılması ve 53. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmesi talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Bursa 8. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.06.2022 tarihli ve 2022/498 Esas, 2022/764 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında; hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanunu’nun 142/2-d-h, 143, 53, 58. ve 63. maddeleri uyarınca 9 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına, hak yoksunluklarına ve cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin, 06.10.2022 tarihli ve 2022/3810 Esas, 2022/1988 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanıklar ve müdafilerinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık … ve müdafinin temyiz isteği; somut delil olmadığına, lehe indirimlerin uygulanmadığına, sanık … ve müdafiinin temyiz istemi hükmün usûl ve yasaya aykırı olduğuna, somut delil olmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1.Mahkemece, sanık …’in olay tarihinde gece vakti saat 00.55’te katılan …’a ait ancak katılan …’in kullanımında olan Hyundai H 100 marka aracı taklit anahtar vasıtasıyla çalıştırarak almak suretiyle atılı hırsızlık suçunu işlediği, her ne kadar sanık … suçlamaları kabul etmemiş ise de, sanık …’in aracı çalıştırmak için kullandığı anahtarı sanık …’dan aldığına ilişkin beyanı, PTS görüntülerinde aracın içerisinde her iki sanığın da olduğunun tespit edilmesi dikkate alındığında sanık …’ın suçtan kurtulmaya yönelik beyanlarına itibar edilmemiştir. Her ne kadar sanıkların yardım eden sıfatı ile cezalandırılmaları istemi ile kamu davası açılmışsa da sanıkların fiilleri birlikte gerçekleştirdikleri, her iki sanığın araçta aynı anda bulunduğuna ait PTS görüntüsü ile sanıkların plakanın değiştirildiğini ya da aracın çalıntı olduğunu bilmediği şeklindeki beyanlarının hayatın olağan akışına uygun olmayacağı anlaşılmıştır. Bu hâli ile sanıkların hırsızlık suçunu fikir ve eylem birliği altında gerçekleştirdikleri kabul edilmiştir.
2.24.05.2022 tarihli görüntü izleme tutanağı dosya içerisinde mevcuttur.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Tüm dosya kapsamından suça konu aracın taklit anahtar uydurulmak suretiyle çalındığının anlaşılması karşısında eylemin, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-d, 143 maddelerinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden sanıklar hakkında ayrıca aynı Kanun’un 142/2-h. maddesi uyarınca uygulama yapılması, her iki bentte öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının aynı olması, sanıklar hakkında dosya
kapsamındaki deliller itibariyle atılı suçun sübut bulduğu, suçun işleniş şekli, fiilin özellikleri, kast yoğunluğu, suçun işlendiği yer ve zaman, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alındığında alt sınırdan uzaklaşılmasında bir isabetsizlik bulunmadığı değerlendirilmekle, sonuca etkili görülmediğinden; eleştiri konusu yapılmakla yetinilmiş, bu husus dışında ilk derece mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanıklar ile müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin, 06.10.2022 tarihli ve 2022/3810 Esas, 2022/1988 Karar sayılı kararında sanıklar ile müdafileri tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Bursa 8. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine gönderilmek üzere, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.