YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1661
KARAR NO : 2023/1530
KARAR TARİHİ : 28.03.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ :Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Yargıtay 6. Ceza Dairesinin, 19.10.2022 tarihli ve 2021/19094 Esas, 2022/14169 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 23.11.2022 tarihli ve KD-2017/62868 sayılı itirazı üzerine yapılan inceleme neticesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 308/1. maddesinde belirtilen kanunî süresinde yapılan aleyhe itiraz başvurusu üzerine dava dosyası, aynı Kanun’un 308/2. maddesi gereği Dairemize gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İTİRAZ SEBEPLERİ
Yerel Mahkemenin, sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlâli ve mala zarar verme suçundan mahkumiyetine dair hükmünün, sanık tarafından istinaf edilmesi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, bu kararın da sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesi tarafından hükmün bozulmasına karar verildiği olayda, sanığın temyiz dilekçesinde; “Sayın başkan yukarıda esas ve karar nosu belirttiğim dosyanın mahkemeniz aracılığı ile Yargıtay Cumhuriyet Savcılığına temyiz hakkımı kullanmak istiyorum. Konuyla ilgili gereğinin yapılmasını saygılarımla arzederim” şeklinde gösterdiği temyiz nedenlerinin bir sebep ihtiva etmediği ve bu nedenle temyiz isteminin CMK’nın 298. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi talebine ilişkindir.
II. GEREKÇE
5271 sayılı Kanun’un 294. maddesinin, ”Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” şeklinde düzenlendiği gözetilerek, 5271 sayılı Kanun’un 289. maddesinde belirtilen hukuka kesin aykırılık hâlleri de dahil olmak üzere temyiz istemine konu edilen hükümdeki hukuka aykırılıkların temyiz yoluyla incelenmesi için temyiz sebebi içeren bir temyiz isteminin bulunması gerekli olduğu halde sanığın temyiz dilekçesinde herhangi bir sebep göstermediğinin anlaşılması karşısında; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının yerinde olduğu sonucuna varılmıştır.
III. KARAR
1. Gerekçe bölümünde belirtilen nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı İTİRAZININ KABULÜNE,
2. 5271 sayılı Kanun’un 308/2. maddesi gereği Yargıtay 6. Ceza Dairesinin, 19.10.2022 tarihli ve 2021/19094 Esas, 2022/14169 Karar sayılı bozma ilâmının KALDIRILMASINA,
3. Gerekçe bölümünde belirtilen nedenlerle sanığın temyiz dilekçesinde herhangi bir sebep göstermediğinin anlaşılması karşısında; sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun’un 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca İstanbul 50. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.03.2023 tarihinde karar verildi.