Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2023/16585 E. 2023/5677 K. 18.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/16585
KARAR NO : 2023/5677
KARAR TARİHİ : 18.10.2023

T U T U K L U

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/333 E., 2023/296 K.
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İade

1.Sanık … hakkında kurulan hükme yönelik sanık ile müdafiinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 23.01.2023 tarihli ve 2023/333 Esas, 2023/296 Karar sayılı kararının sanık ve müdafii tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Sanığın kanunî süresi içinde sunduğu 09.02.2023 tarihli temyiz dilekçesi ile sanık müdafiinin 06.02.2023 tarihli temyiz dilekçesinden sonra, sanığın 13.07.2023, 05.04.2023 ve 19.04.2023 tarihli dilekçeleri ile “temyizden vazgeçtiğini, hükmün onaylanmasını istediğini” belirterek temyizden vazgeçme iradesini ortaya koyduğu; temyiz davasının da istek şartına bağlı olduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 266/1. maddesi gereği temyiz isteminden vazgeçme nedeniyle dava dosyasının Tebliğname’ye uygun olarak İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,
2.Sanık … hakkında kurulan hükme yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 23.01.2023 tarihli ve 2023/333 Esas, 2023/296 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde, Uyap’ta ve fiziki dosyada yapılan incelemede sanığın temyiz talebinden vazgeçtiğine dair herhangi bir dilekçe bulunmadığı anlaşılmakla Tebliğnamede bu yöndeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Ayrıntıları, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 10.10.2019 tarihli ve 2019/9.MD-355 Esas, 2019/596 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere; sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilen karara yönelik sanığın ise 13.03.2023 tarihli, temyiz sebebi içermeyen dilekçe ile temyiz isteminde bulunduğu; ancak aynı Kanun’un 295/1. maddesinde öngörülen 7 günlük kanunî süre içerisinde temyiz nedenlerini içeren gerekçeli temyiz dilekçesini sunmadığı anlaşılmakla, sanığın temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye aykırı olarak, REDDİNE,
3.Sanık … hakkında kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun’un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, sanığın temyizden feragat istemi bulunmadığı, 298/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1…. Cumhuriyet Başsavcılığının 2023/399 iddianame numaralı ve 31.10.2022 tarihli iddianamesi ile sanık …’ın, temyizden vazgeçen diğer sanık … ile … Mahallesinde bulunan Sosyal Konutlar’a girerek, içerideki kilitli dairenin saklanmış vaziyetteki anahtarını bulup, odanın kapısını bu anahtarla açmak suretiyle içeride bulunan suça konu jeneratörü çaldığı iddiasıyla açılan kamu davasında, hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h 143/1, 53, 63. maddeleri uyarınca cezalandırılmasının talep edildiği belirlenmiştir.
2. Tutuklu yargılanan sanığın … Asliye Ceza Mahkemesinin 08.12.2022 tarihli ve 2022/643 Esas, 2022/651 Karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-d, 143/1, 53, 58, 63. maddelerinden 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezanın ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, tutukluluk halinin devamına, karar verilmiş olduğu tespit edilmiştir.
3. İlk Derece Mahkemesinin anılan ilamının sanık ve müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 23.01.2023 tarihli ve 2023/333 Esas, 2023/296 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca istinaf başvurusunun esastan reddine ve sanığın tutukluluk halinin devamına karar verildiği anlaşılmıştır.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteminin, “eksik inceleme ile karar verildiğine, dosyada bulunan delillerin müvekkilinin atılı suçtan mahkum olabilmesi için yeterli olmadığına, 5237 sayılı Kanun’un 62. maddesinden uygulama yapılmamasının kanuna aykırı olduğuna” yönelik olduğu saptanmıştır.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre ;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Sanık …’ın, temyizden vazgeçen diğer sanık … ile … Mahallesinde bulunan Sosyal Konutlar’a girerek, içerideki kilitli dairenin saklanmış vaziyetteki anahtarını bulup, odanın kapısını bu anahtarla açmak suretiyle içeride bulunan suça konu jeneratörü çaldığı, katılanın daha önceden tanıdığı … ile …’dan şüphelenmesi, mobese kayıtlarının incelenmesi ve sanıkları olay yerine getirip olay yerinden götüren taksi şoförü olan tanık H.Ö’nün beyanı ve teşhisi üzerine sanıklara ulaşıldığı, temyizden vazgeçen diğer sanık …’in aşamalarda ikrara yönelik savunmaları, sanık …’ın savunması, katılanın ifadeleri, tanıklar H.Ö, F.G ve G.K’nın ifadeleri 28.10.2022 tarihli Mobese Güvenlik Kamerası İnceleme ve Çözüm Tutanağı, 28.10.2022 tarihli Olay Yeri İnceleme Raporu, 22.10.2022 tarihli Teşhis Tutanağı, adli sicil kaydı ve tüm dosya kapsamından eylemin sanık tarafından işlendiğinin kabulüyle, hırsızlık suçundan sanığın cezalandırılmasına ve tutukluluk halinin devamına karar verildiği anlaşılmıştır.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik bulunmadığı belirlenerek kurulan hüküm yönünden istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine ve sanığın tutukluluk halinin devamına karar verildiği tespit edilmiştir.
IV. GEREKÇE
A) Kurulan hükümde 5237 sayılı Kanun’un 62. maddesinden uygulama yapılmama gerekçesinin yerinde olduğu, mobese kayıtlarının incelenmesi ve sanıkları olay yerine getirip olay yerinden geri götüren taksi şoförü olan tanık H.Ö’nün ifadeleri ve teşhisi, tanıklar F.G ile G.K’nın ifadeleri, temyizden vazgeçen diğer sanık …’in aşamalarda ikrara yönelik savunmaları, sanık …’ın savunması, katılanın ifadeleri, 28.10.2022 tarihli Mobese Güvenlik Kamerası İnceleme ve Çözüm Tutanağı, 28.10.2022 tarihli Olay Yeri İnceleme Raporu, 22.10.2022 tarihli Teşhis Tutanağı birlikte değerlendirildiğinde eylemin sanık tarafından işlendiği; eksik incelenen bir hususun da bulunmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin anılan sebeplere yönelik temyiz istemi yönünden hukuka aykırılık tespit edilmemiştir. Ancak;
B) Tekerrür hükümleri uygulanırken, hükmolunan hapis cezasını ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilen sanık hakkında “cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanamayacağında” zorunluluk bulunması sebebiyle hüküm hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenle sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 23.01.2023 tarihli ve 2023/333 Esas, 2023/296 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği Tebliğname’ye aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 303/1. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümünden “cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağına” ilişkin kısmın çıkartılarak diğer yönleri usûl ve yasaya uygun olan Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca … Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.