YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/14538
KARAR NO : 2023/5372
KARAR TARİHİ : 10.10.2023
B O Z M A Ü Z E R İ N E
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/468 E., 2023/119 K.
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Gaziosmanpaşa Cumhuriyet Başsavcılığının, 10.04.2012 tarihli ve 2012/5274 Esas No.lu iddianamesi ile temyiz dışı sanık …M. gözcülük yaparken sanık …’ün şikâyetçinin evinin balkonuna tırmanarak çıktığı ve balkon kapısından içeri girmeye çalıştığı esnada çevredekiler tarafından görülmesi üzerine olay yerinden kaçtığı iddiasıyla hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 35. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Gaziosmanpaşa 14. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.06.2016 tarihli ve 2015/342 Esas, 2016/666 Karar sayılı kararı ile sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b, 35/2, 50/1-a maddeleri uyarınca 3.600,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin, 14.06.2022 tarihli ve 2022/4139 Esas, 2022/12275 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çelişkili olarak 5237 sayılı Kanun’un 62. maddesinin uygulanmaması gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma kararı üzerine Gaziosmanpaşa 14. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2023 tarihli ve 2022/468 Esas, 2023/119 Karar sayılı kararı ile sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b, 35/2, 62, 50/1-a maddeleri uyarınca 3.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi suçu işlemediğine ve beraat kararı verilmesine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Sanığın suç tarihinde şikâyetçiye ait … balkonuna tırmanarak balkon kapısından içeri girmeye çalışırken şikâyetçinin komşusu tarafından fark edilmesi üzerine bahçede gözcülük yapmakta olan temyiz dışı …M. ile birlikte kaçarak olay yerinden uzaklaştıkları, kolluk görevlileri tarafından yapılan araştırma sonucunda yakalandıkları kabûlüyle mahkûmiyet kararı verilmiştir.
2.Temyiz dışı sanık …M.’nin aşamalardaki savunmaları, tanık A.I.’nın soruşturma aşamasında alınan beyanı, 18.03.2012 tarihli Tutanak dosya içerisinde mevcuttur.
IV. GEREKÇE
1.Tanık A.I.’nın işe gitmek için uyandığı esnada dışarıdan sesler duyması üzerine kantrol ettiğinde temyiz dışı …M’yi apartmanın bahçesinde gördüğü, burada ne yaptığını sorması üzerine sanık …’in üst kattaki balkondan atladığı ve şahısların kaçarak uzaklaştıkları, tanığın kolluk görevlilerine haber vererek şahısların eşkalini bildirmesi ile çevrede yapılan araştırma sonucunda sanıkların yakalandıkları ve tanık tarafından teşhis edildikleri, her ne kadar sanık … eylemi gerçekleştirmediğini savunmuş ise de tanık tarafından kaçan şahısların yakalanan kişiler olduğuna dair beyanları ve temyiz dışı sanık …M.’nin, sanık …’ün hırsızlık amacıyla ikamete girmeye çalıştığını içeren savunmaları dikkate alındığında sanık hakkında mahkûmiyet hükmü kurulmasında isabetsizlik görülmemiştir.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir. Ancak;
3. Lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanıktan tahsil edilemeyeceğinin gözetilmemesi hukuka aykırı görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde (3) numaralı bentte açıklanan nedenle Gaziosmanpaşa 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.02.2023 tarihli ve 2022/468 Esas, 2023/119 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereği hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölümün çıkarılması ve yerine “Bozma kararı öncesi, ilk kararda belirtilen yargılama giderlerinin her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranda tahsiline, bozma kararı sonrası yapılan yargılama giderlerinin ise lehe bozma olması sebebiyle Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.