YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/12969
KARAR NO : 2023/5368
KARAR TARİHİ : 10.10.2023
B O Z M A Ü Z E R İ N E
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/501 E., 2023/59 K.
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Düzce Cumhuriyet Başsavcılığının, 17.09.2012 tarihli ve 2012/3363 Esas No.lu iddianamesi ile sanığın temyiz dışı A.O. ile birlikte suç tarihinde kavga ediyormuş gibi yaparak karışıklık meydana getirmek suretiyle katılanın cebindeki 900,00 TL parayı çaldığı iddiasıyla 5237 saylı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-b maddesi uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Düzce 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.01.2016 tarihli ve 2012/632 Esas, 2016/29 Karar sayılı kararı ile sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/2-b maddesi uyarınca 3 yıl 11 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarının uygulanmasına ve 58. maddesi gereğince hükmolunan hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. Anılan kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin, 24.05.2022 tarihli ve 2020/29167 Esas, 2022/10205 Karar sayılı kararı ile sanığın savunma hakkının kısıtlandığından bahisle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma kararı üzerine Düzce 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.01.2023 tarihli ve 2022/501 Esas, 2023/59 Karar sayılı kararı ile sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/2-b maddesi uyarınca 3 yıl 11 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarının uygulanmasına ve 58. maddesi gereğince hükmolunan hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi suçu işlemediğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Sanığın, suç tarihinde katılanın bankadan para çektiğini farkettiği, temyiz dışı A.O. ile birlikte kavga ediyor gibi davranarak karışıklık meydana getirdikleri, katılanın dikkatinin dağılması ile pantolonunun cebinde bulunan 900,00 TL parayı el çabukluğu ile alarak kaçarak uzaklaştıkları kabûlüyle mahkûmiyet kararı verilmiştir.
2.02.11.2015 tarihli Adli Tıp Kurumu Raporu, 11.05.2012 tarihli Görüntü İzleme, Fotoğraflama, Araştırma ve Fotoğraf Teşhis Tutanağı, temyiz dışı hükümlü A.O.’nun savunmaları ve katılanın aşamalardaki beyanları dosya içerisinde mevcuttur.
IV. GEREKÇE
1.Sanığın temyiz dışı A.O. ile birlikte katılanın bankadan para çektiğini fark ederek yanına geldikleri, hemen önünde kavga ediyormuş gibi yaparak karışıklık çıkardıkları ve hemen akabinde kaçarak uzaklaştıkları, katılanın şahıslardan şüphelenerek cebini kontrol ettiğinde cebinde bulunan 900,00 TL paranın çalınmış olduğunu fark ettiği, benzer şekilde işlenen suçlar nedeniyle yakalanan şahısların fotoğraflarından sanığın katılan tarafından kesin olarak teşhis edildiği, 02.11.2015 tarihli Adli Tıp Kurumu Raporu içeriğinde olay yerinden elde edilen görüntülerdeki şahıs ile sanığa ait fotoğraflar arasında benzerlikler olduğunun tespit edildiği ve temyiz dışı hükümlü A.O.’nun sanık …’la birlikte benzer eylemleri gerçekleştirdiklerine dair savunmaları dikkate alınarak sanık hakkında mahkûmiyet kararı verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Düzce 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.01.2023 tarihli ve 2022/501 Esas, 2023/59 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.