YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/12553
KARAR NO : 2023/2205
KARAR TARİHİ : 26.04.2023
İ T İ R A Z
İtirazname No : KYB – 2022/135097
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2018/1084 E., 2021/73 K.
SUÇ : İş yeri dokunulmazlığının ihlâli
HÜKÜM : Mahkûmiyet
İTİRAZNAME GÖRÜŞÜ : İtirazın kabulü ile kanun yararına bozma talebi doğrultusunda karar verilmesi
İTİRAZA KONU KARAR : Ret
Yargıtay 2. Ceza Dairesinin, 13.04.2021 tarihli ve 2022/1224 Esas, 2022/7355 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 15.03.2023 tarihli ve KYB-2022/135097 sayılı itirazı üzerine yapılan inceleme neticesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 308/1. maddesinde belirtilen lehe itirazda süre aranmayacağı hususu dikkate alınarak dava dosyası, aynı Kanun’un 308/2. maddesi gereği Dairemize gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İTİRAZ SEBEPLERİ
Hükümlünün yokluğunda verilen Aydın 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.02.2021 tarihli kararının usûle uygun olarak tebliğ edilmesi nedeniyle kesinleştiği ve dosyanın esasına ilişkin bir karar verilmesi talebine ilişkindir.
II. GEREKÇE
1. Hükümlünün Covid 19 iznine çıkarken ceza infaz kurumuna bildirdiği adrese yapılan tebligatın iade geldiği, 7201 sayılı Tebligat Kanunu 21/1. maddesi uyarınca çıkarılan tebligatın da bila tebliğ dönmesi üzerine, 7201 sayılı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek 14.07.2021 tarihinde tebligatın yapıldığı, UYAP’tan yapılan incelemede hükümlünün bu tarihte Silivri L (Marmara) Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak gözüktüğünden tebligatın usûlsüz olması nedeniyle kanun yararına bozma talebinin reddine karar verildiği; ancak Dairemizin 13.04.2021 tarihli ret kararından sonra ceza evi ile yapılan yazışma sonucunda hükümlünün tebligat tarihinde Covid nedeniyle izinli olduğu, ceza infaz kurumunda fiilen bulunmadığının tespiti nedeniyle hükümlüye usûlüne uygun olarak tebligat yapıldığı ve kararın kesinleşmesi nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının yerinde olduğu sonucuna varılmıştır.
2. 5271 sayılı Kanun’un 309/4. maddesinin (d) bendinin;
“Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.” şeklinde düzenlendiği belirlenmiştir.
3. Somut olayda, hükümlünün suç tarihinde gündüz vakti saat 13.30 sıralarında … isimli markete girerek iki adet birer kiloluk çay paketini alıp parasını ödemeden işyerinden ayrılması şeklinde gerçekleşen eylemi nedeniyle iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçundan mahkûmiyetine karar verilmiş ise de; olayın gerçekleştiği iş yerinin açık bir rızaya gerek duyulmadan herkesin girebileceği ve hak sahiplerinin girilmesi hususunda daha başlangıçta rızalarını örtülü olarak açıklamış oldukları bir yer olduğu, bu hâliyle atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı değerlendirildiğinden bahisle beraat kararı verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
4. 5271 sayılı Kanun’un 223/2. maddesinin (a) bendi uyarınca hükümlünün beraatine karar verilmesi gerekirken yargılamaya devamla mahkûmiyet hükmü kurulması Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmekle, aynı Kanun’un 309/4. maddesinin (d) bendi uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
III. KARAR
1. Gerekçe bölümünde belirtilen nedenlerle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı İTİRAZININ KABULÜNE,
2. 5271 sayılı Kanun’un 308/2. maddesi gereği Yargıtay 2. Ceza Dairesinin, 13.04.2021 tarihli ve 2022/1224 Esas, 2022/7355 Karar sayılı ilâmının KALDIRILMASINA,
3. Aydın 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.02.2021 tarihli, 2018/1084 Esas, 2021/73 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309/3. maddesi gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
4. 5271 sayılı Kanun’un 309/4. maddesinin (d) bendi uyarınca bozma nedeni hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektirdiğinden, hükümlü hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçundan kamu davası açılmış ise de; aynı Kanun’un 223/2. maddesinin (a) bendi gereği BERAATİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26.04.2023 tarihinde karar verildi.