YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1245
KARAR NO : 2023/1333
KARAR TARİHİ : 16.03.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Düşme
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında Konya Cumhuriyet Başsavcılığının 04.09.2015 tarihli ve 2015/13424 Esas sayılı iddianamesiyle, icra kanalı ile kendisine teslim edilen bir kısım eşyayı satış için gidildiğinde hazır etmediği iddiası ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 289/1-1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Konya 19. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.12.2015 tarihli ve 2015/631 Esas, 2015/819 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/2-a maddesi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
3. Konya 19. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.12.2015 tarihli ve 2015/631 Esas 2015/819 Karar sayılı kararının katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin, 15.06.2021 tarihli ve 2020/30436 Esas, 2021/12247 Karar sayılı kararıyla;
” Sanığın haczin yapıldığı tarihte işyerinde işçi olarak çalıştığı ve haciz işlemi sırasında gerekli ihtaratlar yapılarak mahcuz eşyalar kendisine teslim edildikten sonra, 18/03/2015 tarihli tutanak ile hacizli malların belirtilen adreste bulunmadığının tespit edilmesi karşısında, işyerinde işçi olarak çalıştığını, hacizli mallar kendisine yediemin olarak teslim edildikten sonra işten çıkarıldığını, haciz edilen eşyaların ise o tarihte işyerinde bulunduğunu savunması karşısında, ilgili icra dosyasının aslı veya onaylı örneği incelenip dosya içerisine alınarak sanığın savunmasının doğruluğu araştırılıp, iş yerinde çalışıp çalışmadığı, iş yerinden ayrıldığı hususunda suç tarihinden önce İcra Müdürlüğüne herhangi bir bildirimde bulunup bulunmadığı, İcra Müdürlüğüne herhangi bir bildirimde bulunmayarak dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırı davranmak suretiyle mahcuzların kaybolmasına neden olup olmadığı tespit edilmeden eksik araştırma ile yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma üzerine Konya 19. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.03.2022 tarihli ve 2021/619 Esas, 2022/234 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 75, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/8. maddeleri uyarınca düşme kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz istemi, suçun sübut bulduğuna, mahkûmiyet kararı verilmesi gerektiğine, vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1-Borçlu firmada ara ara yardım amaçlı çalışan sanığa haciz ile teslim edilen bir kısım mahcuzun muhafaza için gidildiğinde yerinde olmadığı, sanığın suç tarihinden önce işten ayrıldığı ve bu durumu icra müdürlüğüne bildirmeyerek dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırı davrandığı belirlenmiştir.
2. Haciz tutanakları, tanık beyanı ve sanık savunması dosyada bulunmaktadır.
3. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (3) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulduğu ve gereğinin yerine getirildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Konya 19. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.03.2022 tarihli ve 2021/619 Esas 2022/234 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.