YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/12339
KARAR NO : 2023/2133
KARAR TARİHİ : 25.04.2023

T U T U K L U

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/151 E., 2023/228 K.

SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Manavgat Cumhuriyet Başsavcılığının, 25.01.2021 ve 29.03.2021 tarihli iddianameleriyle sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 43, 53, 58, 63. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davaları açılmıştır.
2.Açılan davaların birleştirilmesi sonucunda Manavgat 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.11.2022 tarihli ve 2021/5 Esas, 2022/533 Karar sayılı kararı ile sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 43/1-2, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 7 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, hükmolunan hapis cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve sanığın hükmen tutuklanmasına karar verilmiştir.
3. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 20.01.2023 tarihli ve 2023/151 Esas, 2023/228 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz nedenleri sanığın tutuklu olduğu için zararı karşılayamadığına, mağdurun zararının sigorta şirketi tarafından giderildiğine, sanığın beraatinin gerektiğine, lehe hükümlerin uygulanmadığına ve alt sınırdan gerekçe gösterilmeden uzaklaşıldığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1.Sanığın 08-11-12-13-14-15-18-19.01.2021 tarihlerinde gündüz vakti girerek muhtelif ürünleri ücretini ödemeden alıp çıktığı, son eyleminde mağaza görevlileri tarafından fark edilerek yakalandığı, sanığın eylemlerinin kamera görüntüleri ve ikrarı ile sabit olduğu, mağdurun beyan ettiği 2.224,90 TL zararın sigorta şirketi tarafından giderildiği, sanığın herhangi bir iade veya tazminde bulunmadığı anlaşıldığından zincirleme hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir.
2. CD İzleme Tutanakları dosya içerisinde mevcuttur.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
1.Sanığın suç tarihlerinde gündüz sayılan zaman diliminde mağdurun müdürü olduğu Madame Coco mağazasına gelerek her defasında farklı ürünler almak ve ücretinin ödemeden çıkmak suretiyle toplam 2.224,90 TL değerinde ürün çaldığı, kamera görüntülerinden tespit edilen sanığın son tarihli eyleminde mağaza görevlileri tarafından fark edilerek yakalandığı, sanığın atılı suçlamaya ilişkin ikrarı ve suçun güvenlik kamerası görüntüleri ile de sabit olduğu anlaşıldığından zincirleme hırsızlık suçundan mahkûmiyetine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.

2. Meydana gelen zarar sigorta şirketince karşılanmış ise de sanığın suç nedeniyle elde ettiği değeri iade ederek etkin bir pişmanlık göstermediği anlaşıldığından 5237 sayılı Kanun’un 168. maddesinin uygulanmamasında hukuka aykırılık görülmemiştir.
3. Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının miktarı dikkate alındığından 5237 sayılı Kanun’un 50 ve 51. maddeleri ile 5271 sayılı Kanun’un 231/5. maddesinin uygulanmasına yasal olarak imkan bulunmadığı anlaşılmış, sanığın adli sicil kaydına yansıyan suça meyilli kişiliği gerekçesiyle hakkında 5237 sayılı Kanun’un 62. maddesi uyarınca takdiri indirim yapılmamasında ve sanığın çaldığı eşyaların toplam değeri dikkate alındığında aynı Kanun’un 145. maddesinin uygulanmamasında isabetsizlik görülmemiştir.
4. Sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h maddesi uyarınca temel cezanın 5 yıl olarak belirlendiği anlaşıldığından, mahkemece gerekçe gösterilmeden alt sınırdan ulaşıldığına ilişkin temyiz sebebi de yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 20.01.2023 tarihli ve 2023/151 Esas, 2023/228 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA, dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Manavgat 1. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.