YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/12294
KARAR NO : 2023/2238
KARAR TARİHİ : 27.04.2023
T U T U K L U
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/709 E., 2023/491 K.
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının, 12.12.2022 tarihli ve 2022/54881 Esas sayılı iddianamesiyle sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2.h, 143, 53, 58, 63. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2.İstanbul 47. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.01.2023 tarihli ve 2022/688 Esas, 2023/10 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, karar verilmiştir.
3.Anılan mahkûmiyet hükmünün sanık müdafî tarafından istinaf edilmesi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin 21.02.2023 tarihli ve 2023/709 Esas, 2023/491 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf başvurularının esastan reddine, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi; sanığın kendisini suçu işlemeye zorladığını belirttiği kişinin araştırılmadığına, zorunluluk hali içerisinde bırakılmış ve kast unsuru bile taşımayan suçtan dolayı sanık hakkında hakkaniyete aykırı mahkûmiyet kararı verildiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Sanığın, olay günü geceden sayılan saat 19.24 ‘te katılan tarafından işletilen “…” isimli işyerinden değeri 70.000,00 ve 100.000,00 TL olan iki çanta ile 5.000,00 TL olan şemsiyelik çaldığı, kamera görüntülerinden sanığın tespit edildiği kabul edilmiştir.
2.Sanığın ikrar içeren savunması, olay, görüntü izleme, tespit ve yakalama tutanağı dosyada mevcuttur.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik bulunmadığı belirlenmiş, sanığın eylemiyle oluşan neticeyle orantılı olarak, hırsızlanan eşyaların değeri ve yine kamera görüntülerine göre sanığın tanınmamak için tedbir alarak kapüşonla yüzünü kapatarak atılı suçu işlediği sabit olması karşısında 5237 sayılı Kanun’un 142/2-f maddesi de gözetilerek sanığa temel ceza tayininde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi eleştiri konusu yapılmıştır.
IV. GEREKÇE
Sanığın ikrara yönelik savunması, bu suçu “…” isimli şahsın zorlaması ve tehdidi ile yaptığını savunmasına rağmen bu şahsın açık kimlik bilgileri ile adresini bilmediğini belirtmesi, güvenlik kamerasının dış mekan görüntülerinde sanıktan başka birinin yer almadığının tespit edilmesi karşısında, sanığın atılı suçu işlemek zorunda kaldığına dair savunmalarının kendisini suçtan kurtarmaya yönelik olduğunun değerlendirilmesi nedenleriyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin 21.02.2023 tarihli ve 2023/709 Esas, 2023/491 Karar sayılı kararında sanık müdafî tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA, dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca İstanbul 47. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.