YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/12285
KARAR NO : 2023/2236
KARAR TARİHİ : 27.04.2023
T U T U K L U
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/3668 E., 2023/64 K.
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ :Onama
İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Tarsus Cumhuriyet Başsavcılığının, 20.09.2022 tarih ve 2022/3809 Esas sayılı iddianamesiyle sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2.h, 143/1, 53, 58, 63. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Tarsus 8. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.10.2022 tarihli ve 2022/527 Esas, 2022/567 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h,143, 53, 58. maddeleri uyarınca 10 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, karar verilmiştir.
3.Anılan mahkumiyet hükmünün sanık müdafî tarafından istinaf edilmesi üzerine, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 11.01.2023 tarihli ve 2022/3668 Esas, 2023/64 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf başvurularının esastan reddine, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafînin temyiz istemi; olay üzerinde yeterli araştırma yapılmadığına, sanığın aracın ön koltuk tarafında bulunan paspasın altından temin ettiği aracın anahtarı ile aracı çalıştırdığını ve arabayı çaldığı beyanı hakkında detaylı bir inceleme yapılmadığına, şikâyetçiye söz konusu aracın kontak anahtarını aracın neresine koyduğunun sorulmasına imkan tanınmadığına, söz konusu aracın müzik sistemini A.M. isimli kişinin söktüğünü beyan etmesine rağmen A.M. isimli kişinin evinin kamera kayıtlarının incelenmediğine ve lehe olan kanun hükümlerinin uygulanmadığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Sanığın, şikâyetçinin kilitleyerek park ettiği aracının kilit kısmına müdahale ederek düz kontak yapmak suretiyle aracı çaldığı, … ait kamera görüntülerinin tespit incelenmesi sonucu eşgali belirlenen sanığın olay tarihinde saat 02.53 sıralarında aracın yanına gelerek araç ile birlikte olay yerinden ayrıldığının tespit edildiği, suçu ikrar ettiği kabul edilmiştir.
2.Sanığın ikrar içeren savunması, görgü tespit tutanağı, olay yeri inceleme tutanağı, CD çözüm, tespit ve yakalama tutanağı, değer tespit tutanağı ve A.M. İsimli kişinin soruşturma ifadesi dosyada mevcuttur.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik bulunmadığı belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanık müdafiinin sanığın aracın ön koltuk tarafında bulunan paspasın altından temin ettiği aracın anahtarı ile aracı çalıştırdığına yönelik temyiz itirazı yönünden; şikâyetçinin aracını kilitleyerek park ettiğini ve yedek anahtarının da evinde bulunduğunu beyan etmesi ve bu beyan ile uyumlu olan olay yeri inceleme raporuna göre aracın düz kontak yapılmak suretiyle çalıştırıldığının belirtilmesi karşısında, sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h maddesindeki suçu oluşturduğuna yönelik değerlendirmede hukuka aykırılık bulunmamıştır.
Lehe hüküm talebi yönünden ise, sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmedilen netice ceza miktarının 10 yıl 6 ay hapis cezası olduğu, 5237 sayılı Kanun’un 50. maddesi uyarınca seçenek yaptırımlara çevirme, aynı Kanun’un 51. maddesi uyarınca erteleme, 5271 sayılı Kanun’un 231. maddesinin beşinci fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması uygulanmasında, sonuç ceza miktarı itibarıyla kanunî engel bulunduğu; sanığın atılı suç yönünden, 5237 sayılı Kanun’un 62. maddesi uyarınca takdiri indirim nedenlerinin uygulanıp uygulanmayacağı değerlendirilerek, Mahkemece “sanığın geçmişi, adli sicil kayıtları, uyap bilişim sistemindeki kayıtlı dosyaları, suça eğilimli kişiliği” şeklindeki yerinde, yeterli ve kanunî gerekçeye istinaden uygulanmamasına karar verildiği anlaşılmakla, hükümde takdiri ve lehe hükümlerin uygulanmaması yönleriyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 11.01.2023 tarihli ve 2022/3668 Esas, 2023/64 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA, dava dosyasının, aynı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Tarsus 8. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin iseAdana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.