YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/12253
KARAR NO : 2023/2237
KARAR TARİHİ : 27.04.2023
T U T U K L U
D U R U Ş M A T A L E P L İ
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/283 E., 2023/360 K.
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ :Onama
İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık müdafinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299/1. maddesi gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının, 30.11.2022 tarihli ve 2022/55729 Esas sayılı iddianamesiyle sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2.h, 143/1, 53, 58. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. İzmir 38. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.12.2022 tarihli ve 2022/1004 Esas, 2022/1008 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143, 53, 58, 63. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın 2. kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, karar verilmiştir.
3.Anılan mahkûmiyet hükmünün sanık müdafî tarafından istinaf edilmesi üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 27.01.2023 tarihli ve 2023/283 Esas, 2023/360 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafînin temyiz istemi; istinaf kararının gerekçe hakkının ihlaline yol açacak şekilde kurulduğuna, hükme esas alınan görüntülerin net olmayıp sanık aleyhine net bir teşhis bulunmadığı gibi sanığın suçu işlediğine dair kesin ve inandırıcı başka bir delil bulunmadığına, kabule göre cezanın orantısız verildiğine, cezanın ertelenmesi ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumlarının değerlendirilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1.Sanığın, suç tarihinde geceden sayılan bir zaman diliminde, katılanın ailesinin yaşadığı apartmanın zemin katında bulunan kilitli deposunun kapısını kırıp içeride bulunan toplam değeri 55.000,00 TL olan holter cihazı ve katlanır bisikleti çaldığı, holter cihazını kutusundan çıkartarak sattığı, kutusunu ise kaldığı dükkanda bıraktığı, aynı gün suça konu bisikletin ve kutunun sanığın akrabası olan tanık K.E.. tarafından sabah saatlerinde dükkanında bulunarak polise ihbar edilerek teslim edildiği, sanığın da saat 16.00 sıralarında tanığa ait dükkanın içerisinde yakalandığı, bu sırada üzerinde bulunan kıyafetler ile kamera görüntülerindeki kıyafetlerin aynı olduğunun CD izleme tutanağında belirtilmiş olduğu, mahkemece duruşmada izlenen olaya ilişkin kamera görüntülerindeki bayanın fiziksel yapısı ile sanığın fiziksel özelliklerinin aynı olduğunun gözlemlendiği, tanık K.E.’nin de duruşmada izletilen kamera görüntülerindeki şahsın fiziksel yapısının sanığa benzediğini ve görüntüdeki bisiklet ve kutunun deposunda bulunan bisiklet ve kutu olduğunu beyan ettiği, sanığın suçu işlediğinin sabit olduğu kabul edilmiştir.
2.Katılan ile tanık K.E.’nin beyanları, görgü tespit tutanağı, yakalama ve üst arama tutanağı, olay araştırma ve tespit tutanağı ile görüntü izleme ve tespit tutanağı dosyada mevcuttur.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik bulunmadığı belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Görüntü izleme ve tespit tutanağına göre kamera kayıtlarından tespit edilen olayı gerçekleştiren kişinin üzerinde bulunan kıyafet ile aynı gün yakalanan sanığın üzerindeki kıyafetlerin aynı olduğunun belirtilmesi, suça konu malların sanığın yakalandığı dükkanda ele geçmesi, Mahkemece duruşmada izlenen olaya ilişkin kamera görüntülerindeki bayanın fiziksel yapısı ile sanığın fiziksel özelliklerinin aynı olduğunun gözlemlendiğinin belirtilmesi ve yine sanığın akrabası olan tanık K.E.’nin de kamera görüntülerindeki şahsın fiziksel yapısının sanığa benzediğini ve görüntüdeki bisiklet ile kutunun deposunda bulunan bisiklet ve kutu olduğunu beyan etmesi karşısında, sanığın suçunun sabit olduğuna yönelik değerlendirmede hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2.Lehe hüküm talebi yönünden ise, sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmedilen netice ceza miktarının 7 yıl 6 ay hapis cezası olduğu, 5237 sayılı Kanun’un 50. maddesi uyarınca seçenek yaptırımlara çevirme, 5237 sayılı Kanun’un 51. maddesi uyarınca erteleme, 5271 sayılı Kanun’un 231. maddesinin beşinci fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması uygulanmasında, sonuç ceza miktarı itibarıyla kanunî engel bulunduğu; sanığın atılı suç yönünden, 5237 sayılı Kanun’un 62. maddesi uyarınca takdiri indirim nedenlerinin uygulanıp uygulanmayacağı değerlendirilerek, Mahkemece “sanığın dosyaya yansımış olumlu bir davranışı bulunmadığı” şeklindeki yerinde, yeterli ve kanunî gerekçeye istinaden uygulanmamasına karar verildiği, anlaşılmakla, hükümde takdiri ve lehe hükümlerin uygulanmaması yönleriyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 27.01.2023 tarihli ve 2023/283 Esas, 2023/360 Karar sayılı kararında sanık müdafî tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA, dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca İzmir 38. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.