YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/12223
KARAR NO : 2023/2260
KARAR TARİHİ : 27.04.2023
T U T U K L U
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/3607 E., 2023/5 K.
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmâzlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ :Temyiz isteminin reddi, temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın hırsızlık suçu yönünden, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçları yönünden ise Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın temyiz edilemez olduğu yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Adana Cumhuriyet Başsavcılığının, 20.07.2022 tarihli ve 2022/18814 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 143, 116/4, 119/1-c, 151/1, 58 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Adana 30. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.11.2022 tarihli ve 2022/500 Esas, 2022/516 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
Hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143/1, 58 ve 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına,
Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan, aynı Kanun’un 116/1-4, 58 ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına,
Mala zarar verme suçundan, aynı Kanun’un 151/1, 58 ve 53. maddeleri uyarınca 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.
3. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 05.01.2023 tarihli ve 2022/3607 Esas, 2023/5 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık ve müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca tekerrür hükümleri uygulanırken Şanlıurfa 3. Asliye Ceza Mahkemesi yerine Şanlıurfa 3. Ceza Mahkemesi yazılması hukuka aykırı ise de; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu aykırılığın aynı Kanun’un 303. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün olduğundan hükümlerin tekerrür uygulanmasına ilişkin bölümlerine “3.” ibaresinden sonra “Asliye” ibaresinin eklenmesi suretiyle aynı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca hükümlerin düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Sanığın temyiz istemi, işlemediği bir suçtan haksız ve çok miktarda ceza aldığına ilişkindir.
2. Sanık müdafiinin temyiz istemi, sanığın katılanın evine girdiğine ve bahsi geçen eşyaları çaldığına dair somut ve kesin delilin bulunmadığı, dinlenilen tanığa, sanıkların yüzleri gösterilmesine rağmen tanık M.T.’nin sanığı teşhis edemediği, aldırılan bilirkişi raporunda sanık …’in katılanın evine girip çıktığı yönünde bir tespitin bulunmadığı, bilirkişi raporunun hüküm vermeye elverişli olmadığı, sanık …’in katılanın evinde parmak izi çıktığına dair bir raporun da bulunmadığı, çalındığı iddia edilen eşyaların katılanın evinde olduğuna dair somut hiçbir delil bulunmazken bu durumun sanık aleyhine yorumlanarak cezalandırılmasının hukuka aykırı olduğu ve sanık …’in cezaevinde olması nedeniyle katılanın zararını gideremeyeceğini beyan etmesine rağmen hukuka aykırı ve gerekçesiz bir şekilde sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 62. maddesinin uygulanmaması yönünde karar verildiği ve tüm dosya kapsamı incelendiğinde, sanığın savunmasının aksini ispatlayan her türlü şüpheden uzak, somut ve kesin delil dosyada bulunmadığından sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın olay tarihinde saat 21:10 sıralarında katılanın 1. katta bulunan ikametinin balkonuna tırmanarak balkona girdiği ve olay yeri inceleme raporuna göre salon balkon PVC kapsını zorlayarak açarak içeri girdiği, ikametin salon ahşap kapısının camını kırdığı ve katılanın ikametinden … marka laptop, 2 adet av tüfeği, 25 adet bayan erkek gümüş yüzüğü, 20 adet tesbih ve 15 adet kol saatini çalarak koşar adımlarla beyaz renkli bir araca binerek olay yerinden uzaklaştığı, katılanın şikayeti üzerine temin edilen kamera görüntülerinin incelendiği, 09.05.2022 tarihli görüntü izleme tutanağına göre, sanık …’un beyaz renkli, … marka araçla katılanın ikametinin önüne gelerek site içerisine girdiğinin, aracın yapılan … sisteminden geçiş görüntüsü incelendiğinde … plakalı araç olduğunun, araç sahibi olan … ile yapılan görüşmede aracın … Auto Oto Kiralama isimli firmada kiralık olduğunun ve 29.04.2022 günü … isimli şahıs tarafından kiralandığının tespit edildiği, sanık ve temyiz dışı sanık …’in alınan savunmalarında suçlamaları kabul etmedikleri, fakat temyiz dışı sanık …’in suça karıştığı tespit edilen aracı olay günü kiraladığını arkadaşı olan diğer sanık ile olay günü sabahı alkol aldıklarını ve daha sonra ailevi problemleri olduğu için aracı sanık …’e verdiğini beyan ettiği, sanık …’in de temyiz dışı sanık …’in beyanlarını doğruladığı ve olay günü diğer sanıktan ayrıldıktan sonra tekrar bira aldığını, davaya konu yere yakın bir yerde içtiğini, sonrasında arabaya geçip sızıp yattığını, kamera kaydındaki şahsın kendisi olmadığını beyan ettiği anlaşılmıştır.
2. 09.05.2022 tarihli görüntü izleme tutanağında katılanın evine giren şahsın sanık … olduğu ve olay günü kullandığı aracın temyiz dışı sanık … tarafından kiralanan … plakalı beyaz renkli … marka araç olduğunun tespit edilmiştir.
3. Alınan HTS kayıtlarına göre sanığın kullandığını beyan ettiği cep telefonu numarasının Adana merkezden sinyal aldığı tespit edilmiştir.
4. 06.05.2022 tarihli olay yeri inceleme raporunda salon balkon PVC kapısının üzerinde zorlama izlerinin ve ikametin salon ahşap kapısının camını kırık olduğu tespit edilmiştir.
5. 10.10.2022 tarihli bilirkişi raporunda,
Her iki fotoğraftaki şahsın kafa ve vücut yapıları ile vücudunun duruş şekilleri,
omuz yapıları, boy ve kilo gibi dış fiziki görünümlerinin ve yaş aralığının benzerlik
gösterdiğinin ilk bakışta anlaşıldığı gibi,
– Olaya ilişkin görüntülerdeki şahsın saç şekli ve alın yapısı ile göz yapısının teşhise
elverişli fotoğrafları çekilen … ile çok benzer olduğu,
– Yine …’un teşhis fotosunda sağ kolunun omuz ile dirsek arasında dövme
bulunduğu, görüntülerdeki şahsın da aynı bölgede benzer bir dövmesinin olduğu,
olaya ilişkin
görüntülerdeki şahıs ile teşhise elverişli fotoğrafları çekilen şahsın kuvvetle
muhtemel tanımlama yapılarak aynı kişi yani … olduğu kanaatine
varılmıştır.
6. Tanık M.T. alınan beyanında, akşam saat 21:30-22:00 sıralarında katılanın penceresinden birinin aşağıya indiğini ve yüzünde tıbbi maske olduğunu, kimsin diye seslendiğini, elinde çanta ile apartman bahçesinden çıkıp kaçmaya başladığını, 25-30 yaş aralığında 1.80 cm. boylarında bir şahıs olduğunu, binanın dışına çıktığında bu şahsın Linea marka bir araca binip gittiğini gördüğünü beyan etmiştir.
7. Sanık hakkında adli sicil kaydında yer alan Şanlıurfa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2019/114 Esas 2019/366 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alındığı, tekerrüre esas alınan ilama konu suçun 5237 sayılı Kanun’un 204/1. maddesine uyan resmi belgede sahtecilik suçu olduğu, sanık hakkında 2 yıl hapis cezasına hükmolunduğu ve ilamın 09.12.2021 tarihinde kesinleştiği, sanık hakkında ikinci kez mükerrirlik kararı verildiği ve ikinci kez mükerrirliğe esas alınan ilama konu suçun aynı Kanun’un 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsılık suçu olduğu anlaşılmıştır.
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Olay yeri kamera kayıtlarında eylemi gerçekleştiren kişinin sanık olduğunun anlaşıldığı, sanığın fotoğrafları üzerinde kamera kaydındaki kişinin sanık olup olmadığı yönünde yaptırılan bilirkişi incelemesi neticesinde alınan raporda kamera kayıtlarında görünen kişinin sanık … olduğunun belirtildiği, tanık M.T. beyanlarında da sanığın ikametinde hırsızlık yapan kişinin 25-30 yaş aralığında 1.85 boylarında bir şahıs olduğunu ve şahsın Linea marka bir araç ile olay yerinden uzaklaştığı yönündeki anlatımları ile bilirkişi raporunda sanık …’in 30 yaşlarında ve 1.80 cm boylarında olduğunun tespit edildiği, tanık beyanı ile bilirkişi raporunun örtüştüğü, ayrıca sanık …’in de emanet aldığı Linea marka araç ile Adana’nın çeşitli yerlerinde dolaştığı yönündeki anlatımları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın savunmalarının suçtan kurtulmaya yönelik soyut beyan niteliğinde kaldığı suçun sanık tarafından işlendiği ilk derece mahkemesince sabit görülmüştür.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmemiş sadece tekerrüre esas alınan ilama konu mahkeme isminin eksik yazılması nedeniyle kararların düzeltilerek esastan reddine dair karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Konut dokunulmazlığının ihlâli ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümler yönünden
Hükmolunan cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı Kanun’un 286/2-a. maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanıklar hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarına yönelik temyiz istemlerinin 5271 sayılı Kanun’un 298. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerektiği belirlenmiştir.
B. Hırsızlık Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiş, sanık hakkında kurulan hükümde, hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
A Konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümler yönünden
Ge
rekçe bölümünde yer alan (A) paragrafında açıklanan nedenle Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 05.01.2023 tarihli ve 2022/3607 Esas, 2023/5 Karar sayılı kararında sanık ve müdafiinin temyiz istemlerinin, Tebliğname’ye uygun olarak, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca REDDİNE,
B. Hırsızlık suçundan kurulan hüküm yönünden
Gerekçe bölümünde yer alan (B) paragrafında açıklanan nedenlerle Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 05.01.2023 tarihli ve 2022/3607 Esas, 2023/5 Karar sayılı kararında sanık ve müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. Maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304. maddesinin birinci fıkrası uyarınca Adana 30. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
27.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.