YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/12072
KARAR NO : 2023/5371
KARAR TARİHİ : 10.10.2023
B O Z M A Ü Z E R İ N E
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/404 E., 2022/1193 K.
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Edremit Cumhuriyet Başsavcılığının, 12.05.2015 tarihli ve 2015/1191 Esas No.lu iddianamesi ile sanıkların suç tarihinde Havran ilçe merkezine gelerek ATM cihazının … bölümüne bir aparat yerleştirerek yakında bekledikleri, bu esnada katılanın para çekmek üzere ATM cihazına kartını yerleştirdiği ve kartın sıkışması üzerine sanıkların katılanı bankaya doğru yönlendirip kartı sıkıştığı yerden alarak uzaklaştıkları iddiasıyla hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1, 58. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Edremit 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.03.2016 tarihli ve 2015/381 Esas, 2016/249 Karar sayılı kararı ile sanıkların hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 141/1, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına, her bir hüküm yönünden hak yoksunluklarının uygulanmasına ve hükmolunan hapis cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. Sanıkların temyiz talebi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin, 22.02.2022 tarihli ve 2021/22682 Esas, 2022/2927 Karar sayılı kararı ile hükümlerin uzlaştırma işlemlerinin yapılması gereğiyle bozulmasına karar verilmiştir.
4.Bozma kararı üzerine Edremit 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.12.2022 tarihli ve 2022/404 Esas, 2022/1193 Karar sayılı kararı ile sanıkların hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 141/1, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına, her bir hüküm yönünden hak yoksunluklarının uygulanmasına ve hükmolunan hapis cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Sanık …’in temyiz istemi hükmün temyiz edilmesi iradesinden ibarettir.
2.Sanık …’ın temyiz istemi suçu işlemediğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Sanıkların suç tarihinde ATM cihazına para çekmek üzere gelen şahsıların kartını sıkıştırarak ele geçirmek üzere düzenek yerleştirdikleri, akabinde para çekmek amacıyla gelen katılanın banka kartını cihaza yerleştirmesi ile kartın sıkıştığı, bu esnada yakında beklemekte olan sanıkların katılanı yardım alması bahanesi ile ATM cihazından uzaklaştırıp yerleştirdikleri aparatla beraber katılanın kartını da alıp olay yerinden ayrıldıkları ve Edremit ilçesinde 500,00 TL para çektikleri, sanıkların banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan ayrıca yargılama yapılarak verilen mahkûmiyet kararlarının Yargıtay 8. Ceza Dairesince onanarak kesinleştiği, böylelikle sanıkların atılı hırsızlık suçunu gerçekleştirdikleri kabûlüyle mahkûmiyet kararı verilmiştir.
2.Katılan beyanı, 22.01.2016 tarihli Uzmanlık Raporu, Edremit 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 2013/126 Esas, 2013/178 Karar sayılı kararı dosya içerisinde mevcuttur.
IV. GEREKÇE
1. Sanık …’ın atılı suçu işlemediğine ilişkin temyiz istemi yönünden; sanık …’in Eylemi birlikte gerçekleştirdiklerine dair ikrar içeren savunması, olay yeri görüntülerinin incelenmesi sonucunda düzenlenen 22.01.2016 tarihli Uzmanlık Raporunda sanığa ait fotoğraflar ile olay yerinde sanık olduğu değerlendirilen şahıs arasında benzerlik olduğuna yönelik tespit ve Edremit 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 2013/126 Esas sayılı dosyasında olayın hemen öncesinde katılanın yanında bulunan ve şahısları görmüş olan tanık S.K.’nın mahkemede sanıkları kesin olarak teşhis etmiş olduğu ve tüm dosya kapsamı dikkate alındığında sanığın mahkûmiyetine dair kararda isabetsizlik görülmemiştir.
2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanıkların yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
3.Sanık … hakkında tekerrüre esas alınan Burhaniye Asliye Ceza Mahkemesinin, 2011/107 Esas, 2012/433 Karar sayılı ilâmına konu mahkûmiyet hükmünde 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesinin uygulanmış olduğu anlaşılmasına rağmen sanığın ikinci kez mükerrir olduğunun hükümde belirtilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır. Ancak;
4. Lehe bozma sonrası yapılan yargılama ve uzlaştırma giderlerinin sanıklardan tahsiline karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi hukuka aykırı görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde (4) numaralı bentte açıklanan nedenle Edremit 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.12.2022 tarihli ve 2022/404 Esas, 2022/1193 Karar sayılı kararına yönelik sanıkların temyiz istemleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereği hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölümün çıkarılması ve yerine “Bozma kararı öncesi, ilk kararda belirtilen yargılama giderlerinin her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranda tahsiline, bozma kararı sonrası yapılan yargılama ve uzlaştırma giderlerinin ise lehe bozma olması sebebiyle Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.