YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/11970
KARAR NO : 2023/2143
KARAR TARİHİ : 25.04.2023
T U T U K L U
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/160 E., 2023/53 K.
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi, düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, esastan ret ile onana
İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Adana Cumhuriyet Başsavcılığının, 03.11.2022 tarihli ve 2022/28017 Esas nolu iddianamesi ile sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h ve 116/1. maddeleri gereğince cezalandırılmasına, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluklarının uygulanmasına ve sanığın cezasının aynı Kanun’un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi istemiyle kamu davaları açılmıştır.
2.Adana 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.12.2022 tarihli ve 2022/721 Esas, 2022/783 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h maddesi uyarınca 8 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan aynı Kanun’un 116/1. maddesi uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 53/1. maddesi uyarınca hak yoksunluklarının uygulanmasına ve 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3.Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 19.01.2023 tarihli ve 2023/160 Esas, 2023/53 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık ve müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca ayrı ayrı esastan reddine; hırsızlık suçundan İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık ve müdafiinin istinaf başvurularının ise temel cezanın 8 yıl olarak belirlenerek fazla ceza verildiği gerekçesi ile aynı Kanun’un 303. maddesi uyarınca hüküm fıkrasının sanık hakkında hırsızlık suçuna ilişkin bölümünün 1. paragrafında yer alan; “8 yıl” ibaresinin “5 yıl 6 ay” olarak düzeltilerek istinaf başvurularının ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi, verilen kararın yasaya, usule ve hakkaniyete aykırı olduğuna, alt sınırdan uzaklaşmadan, takdiri indirim uygulanarak karar verilmesi gerektiğine, müvekkilinin göstermiş olduğu pişmanlığın göz önüne alınmadığına, görüntü gözlem kayıtları ile müvekkilini tam olarak ilişkilendiren bir bilirkişi raporunun bulunmadığına, sanığın cezalandırılmasına sebebiyet veren hususlar açıkça “şüpheden sanık yararlanır” ilkesine aykırılık teşkil ettiğine, bu sebeplerle müvekkili hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken yasaya ve usule aykırı olarak hüküm kurulduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Katılanın, alınan beyanında ikametinin bahçesinde bulunurken saat 07.30 sıralarında cep telefonunu masanın üzerine bıraktığını ve ayrıldığını, ikametin damına çıkarak salça karıştırdığı esnada sanığın gözünün içine baka baka masanın üzerinden cep telefonunu çaldığını belirttiği, olay yeri basit krokisine göre söz konusu telefonun 120 cm duvar ile çevrili bahçe içerisinden çalındığı, sanığın alınan ifadesinde suçunu ikrar ettiği ve telefonu çaldığını, cezaevinde olduğu için katılanın zararını gideremeyeceğini belirttiği, ceza infaz kurumundan çıktıktan sonra zararı karşılamak istediğine ilişkin beyanına itibar edilmeyip sanığın yargılamayı sürüncemede bırakmaya yönelik beyanda bulunduğu kanaatine varılarak sanığın katılanın bahçe duvarı ile çevrili konutuna girerek katılana ait cep telefonunu çaldığının kabulü ile hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlâli suçlarından mahkûmiyetine hükmedilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından konut dokunulmazlığının ihlâli suçu yönünden bir isabetsizlik görülmediği, hırsızlık suçu yönünden ise temel cezanın fazla tayin edildiği belirlenerek düzeltilmesine karar verildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
A. Konut Dokunulmazlığının İhlâli Suçu Yönünden
Adana 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.12.2022 tarihli ve 2022/721 Esas, 2022/783 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan, 5237 sayılı Kanun’un, Hukukî Süreç başlığı altında (2) nolu paragrafta belirtilen maddeleri uyarınca neticeten hükmolunan “6 ay” hapis cezası ile mahkûmiyete konu cezanın türü ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı ve bu karara yönelik temyizin niteliği karşısında; 5271 sayılı Kanun’un 286/2-a maddesinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanık müdafiinin bahse konu hükme yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Hırsızlık Suçu Yönünden
Sanığın aşamalardaki savunmalarında üzerine atılı suçu ikrar ettiği, ilk derece mahkemesi tarafından sanık ve müdafiie zararı gidermeleri için süre verildiği, ancak verilen sürede zararın giderilmemiş olduğu anlaşıldığından, ilk derece mahkemesince sanık hakkında “sanığın adli sicil kaydı ile mahkemedeki tutum ve davranışları birlikte değerlendirildiğinde sanığın pişmanlık göstermediği ve yeniden suç işlemeyeceği yönünde kanaat oluşmadığı” gerekçesi ile 5237 sayılı Kanun’un 62. maddesinde düzenlenen takdiri indirimin uygulanmamasına karar verildiği, “suçun işleniş biçimi, suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar ve tehlike ile sanığın kastına dayalı kusurunun ağırlığı dikkate alınarak” şeklindeki gerekçe ile cezanın asgari hadden uzaklaşılarak tayin edildiği anlaşılmış olup, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
A. Konut Dokunulmazlığının İhlâli Suçu Yönünden
Sanık müdafiinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 286/2-a maddesi delaletiyle aynı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, REDDİNE,
B. Hırsızlık Suçu Yönünden
Gerekçe bölümünün (B) başlığı altında açıklanan nedenlerle Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 19.01.2023 tarihli ve 2023/160 Esas, 2023/53 Karar sayılı kararında sanık müdafîî tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Adana 9. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.