YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/10914
KARAR NO : 2023/1356
KARAR TARİHİ : 21.03.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık
HÜKÜMLER : İstinaf başvularının esastan reddi
İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararların; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir oldukları, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, sanıklar müdafilerinin temyiz istemlerinin hırsızlık suçundan verilen istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararlara yönelik olduğu yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Torbalı Cumhuriyet Başsavcılığının 29.08.2022 tarihli iddianamesi ile sanıkların iştirak iradesi ile katılanların ikametine girerek 2.600,00 TL para ve bir kısım eşyalarını çaldıkları iddiasıyla hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 37, 53,63 ve sanık … için 58. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Torbalı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.10.2022 tarihli ve 2022/422 Esas, 2022/715 Karar sayılı kararı ile sanık …’nın hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 53, 58/6-7 ve 63. maddeleri uyarınca 7 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, sanık …’ın hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 62, 53 ve 63. maddeleri uyarınca 5 yıl 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3.İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 09.01.2023 tarihli ve 2022/4051 Esas, 2023/98 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanıklar müdafilerinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Sanık … müdafiinin temyiz nedenleri zorunluluk halinin ne olduğu belirtilmeden sanığın savunmasının SEGBİS sistemi ile alınarak savunma hakkının kısıtlandığına, sanığın ikrarından başka delil olmadığından beraatinin gerektiğine, yetersiz gerekçe ile takdirî indirim uygulanmadığına, temel ceza belirlenirken alt sınırdan hukuka aykırı şekilde uzaklaşıldığına ve tahliye talebine ilişkindir.
2. Sanık … müdafiinin temyiz nedenleri sanığın atılı suçu işlediğine dair somut delil bulunmadığına, sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 223/4 maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiğine ve teşdiden ceza verilirken yeterli gerekçe gösterilmediğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1.06.07.2022 tarihinde sanıkların katılanların ikametine uyuşturucu madde etkisi altında iken girdikleri, evin tüm odalarını dağıtıp kıyafetleri giydikleri, duş aldıkları, evdeki yataklarda yattıkları, 2.600,00 TL para ve bir kısım eşyaları çaldıkları, tanık …’in eve gelerek kapının açılmaması ile evde birileri olduğunu farketmesi üzerine dışarı çıkıp bağırması ile sanık …’ın yakalandığı, sanıkların her aşamada tanık Burak tarafından teşhis edildiği, sanıkların uyuşturucu madde etkisi altındayken eylemi gerçekleştirdiklerini kabul ettikleri anlaşılmıştır.
2. 06.07.2022 tarihli Tutanak, Fotoğraf Teşhis Tutanakları ve Olay Yeri İnceleme Raporu dosya içerisinde mevcuttur.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
A. Sanık … Müdafiinin Temyiz Nedenleri Yönünden
28.09.2022 tarihli duruşmada sanıkların duruşmalardan vareste tutulmak istediklerini beyan ettiklerinin ve duruşmada bizzat hazır bulunmaya yönelik sanık ve müdafiinin herhangi bir talebinin bulunmadığının anlaşılması karşısında sanığın savunma hakkının kısıtlandığına dair temyiz nedeni yerinde görülmemiştir.
Sanıkların her aşamada tanık … tarafından teşhis edildiği, sanıkların savunmasında uyuşturucu madde etkisi altındayken katılanların ikametine girdiklerine ve üzerlerine giyindikleri kıyafetleri alarak evden ayrıldıklarına ilişkin kabulleri, olay yeri inceleme raporunda yatak odasındaki valizin ve evin bodrumuna inen merdivende ve bodrum kısmında bulunan çantaların içine götürülmek üzere çok sayıda eşyanın doldurularak hazırlanmış olduğu hususları ile katılanların ikamet içerisinden 2.000,00 TL para, 600,00 TL birikmiş bozuk para, tektaş ve alyans yüzükler ve kıyafetler çalınmış olduğuna ilişkin istikrarlı beyanları karşısında sanığın atılı hırsızlık suçundan mahkûmiyetinde isabetsizlik görülmemiştir.
Cezanın hafifletilmesi sonucunu doğuran takdirî indirim nedenleri kanunî dayanağını, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinden almaktadır. Mezkûr hükmün birinci fıkrasına göre; “Fail yararına cezayı hafifletecek takdiri nedenlerin varlığı halinde, ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası yerine, müebbet hapis; müebbet hapis cezası yerine, yirmibeş yıl hapis cezası verilir. Diğer cezaların altıda birine kadarı indirilir.” Şeklinde kaleme alınmıştır.
Yukarıda zikredilen hükmün ikinci fıkrası, Mahkemenin takdirî indirim nedeni uygulanıp uygulanmayacağına karar verirken göz önünde bulundurulması gereken kıstasları, bir diğer ifadeyle takdirin şekillenmesinde rol alacak kriterleri belirler. Buna göre; “Takdiri indirim nedeni olarak, failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar göz önünde bulundurulabilir.” şeklinde düzenlenmiştir. Buna göre somut olay incelendiğinde dosya arasında ve UYAP sisteminde mevcut adlî sicil kaydına göre daha önce benzer suçlardan tekerrüre esas olan veya olmayan mahkûmiyet kayıtları bulunan sanık hakkında “Sanığın geçmişi ve suça meyilli kişiliği nazara alınarak yargılamaya yansıyan iyi hali takdir edilemediğinden TCK’nun 62/1 maddesinin uygulanmasına yer olmadığına, ” şeklindeki kanunî gerekçe ile takdirî indirim uygulanmamasında hukuka aykırılık görülmemiştir.
4. Mahkemece kurulan hükümde, “sanıkların uyuşturucu madde içerek katılanların evine girip evin tüm odalarını dağıtmaları, evde duş almaları ve katılanların uğradığı maddi ve manevi zarar göz önüne alınarak TCK 61 ve 3. maddeleri uyarınca her iki suçtan da alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayin edilmiş ” şeklindeki gerekçe ile temel cezanın takdiren teşdiden belirlendiği ifade edilmiş olup 5237 sayılı Kanun’un 61/1-a,d,e hükümlerinde temel cezanın belirlenmesine ilişkin kriterler nazara alınarak hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
B. Sanık … Müdafiinin Temyiz Nedenleri Yönünden
Sanıkların her aşamada tanık … tarafından teşhis edildiği, sanıkların savunmasında uyuşturucu madde etkisi altındayken katılanların ikametine girdiklerine ve üzerlerine giyindikleri kıyafetleri alarak evden ayrıldıklarına ilişkin kabulleri, olay yeri inceleme raporunda yatak odasındaki valizin ve evin bodrumuna inen merdivende ve bodrum kısmında bulunan çantaların içine götürülmek üzere çok sayıda eşyanın doldurularak hazırlanmış olduğu hususları ile katılanların ikamet içerisinden 2.000,00 TL para, 600,00 TL birikmiş bozuk para, tektaş ve alyans yüzükler ve kıyafetler çalınmış olduğuna ilişkin istikrarlı beyanları karşısında sanığın atılı hırsızlık suçundan mahkûmiyetinde isabetsizlik görülmemiştir.
Somut olayın değerlendirilmesi sonucunda 5271 sayılı Kanun’un 223/4. maddesindeki sebeplerin bulunmadığı anlaşıldığından sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmesine ilişkin temyiz nedeni yerinde görülmemiştir.
3. Mahkemece kurulan hükümde, “sanıkların uyuşturucu madde içerek katılanların evine girip evin tüm odalarını dağıtmaları, evde duş almaları ve katılanların uğradığı maddi ve manevi zarar göz önüne alınarak TCK 61 ve 3. maddeleri uyarınca her iki suçtan da alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayin edilmiş ” şeklindeki gerekçe ile temel cezanın takdiren teşdiden belirlendiği ifade edilmiş olup 5237 sayılı Kanun’un 61/1-a,d,e hükümlerinde temel cezanın belirlenmesine ilişkin kriterler nazara alınarak hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 09.01.2023 tarihli ve 2022/4051 Esas, 2023/98 Karar sayılı kararında sanıklar müdafilerince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Torbalı 2. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.03.2023 tarihinde, oy birliğiyle karar verildi.