YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/10355
KARAR NO : 2023/2135
KARAR TARİHİ : 25.04.2023

B O Z M A Ü Z E R İ N E

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/663 E., 2022/1016 K.

SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Hükmün kanun yolu bildiriminde temyiz süresinin tefhimden itibaren ”bir hafta” yerine ”15 gün” içinde olacağının belirtilmesi karşısında, sanığın 25.11.2022 tarihli temyiz talebinin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Konya Cumhuriyet Başsavcılığının 24.01.2013 tarihli iddianamesi ile sanığın, şikâyetçinin açık olan iş yerine girerek 2 adet cep telefonunu çaldığı iddiasıyla hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 53, 63. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Konya 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.12.2013 tarihli ve 2013/114 Esas, 2013/772 Karar sayılı kararı ile sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b, 62, 53, 63. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. Anılan kararın sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 08.01.2019 tarihli ve 2016/14306 Esas, 2019/175 Karar sayılı kararı ile sanığın kısmi iadesi nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 168/1-4. maddesinin değerlendirilmesi gerektiğinden bahisle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
4. Konya 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.07.2019 tarihli ve 2019/130 Esas, 2019/650 Karar sayılı kararı ile sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b, 168/1-4, 62, 53, 63. maddeleri uyarınca 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve 5271 sayılı Kanun’un 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu kararın 10.09.2019 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.
5. Sanığın denetim süresi içinde işlediği kasıtlı suç nedeniyle Konya 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.11.2022 tarihli ve 2022/663 Esas, 2022/1016 Karar sayılı kararı ile hüküm açıklanarak sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b, 168/1-4, 62, 53, 63. maddeleri uyarınca 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz nedenleri hükmün temyiz edilmesi iradesinden ibarettir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın suç tarihinde şikâyetçinin iş yerine gelerek masanın üzerinde bulunan 2 adet … marka cep telefonunu çaldığı, telefonlardan birini hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan beraat kararı verilen …’a sattığı, diğerini ise emanet olarak annesine verdiği, cep telefonlarının, sanığın bildirdiği yerlerden ele geçirilerek şikâyetçiye iade edildiği anlaşıldığından sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Konya 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.11.2022 tarihli ve 2022/663 Esas, 2022/1016 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.