Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2023/10330 E. 2023/1413 K. 22.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/10330
KARAR NO : 2023/1413
KARAR TARİHİ : 22.03.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi uyarınca temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi uyarınca temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 2022/10750 iddianame numaralı ve 10.06.2022 tarihli iddianamesi ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-d, 58, 53, 63. maddelerinden cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmış olduğu anlaşılmıştır.
2.Antalya 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.09.2022 tarihli ve 2022/376 Esas, 2022/641 Karar sayılı kararı ile hırsızlık suçundan tutuklu yargılanan sanığın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-d-h, 143, 53, 58, 63. maddelerinden 9 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ve tutukluluk hâlinin devamına karar verilmiş olduğu tespit edilmiştir.
3.İlk Derece Mahkemesinin anılan ilâmının sanık ve müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 25.11.2022 tarihli 2022/3199 Esas, 2022/3176 Karar sayılı kararı ile anılan suçtan istinaf başvurusunun esastan reddine ve sanığın tutukluluk hâlinin devamına karar verildiği anlaşılmıştır.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin, “suça konu olaya ilişkin delillerin mahkeme huzurunda yeterince değerlendirilmeden hüküm kurulduğuna, zararın karşılanması için sanığa fırsat tanınmaksızın karar veridiğine, eksik inceleme sonucu hüküm kurulduğuna, sanığın atılı suçtan beraat etmesi gerektiğine” yönelik olduğu anlaşılmış; sanığın temyiz sebeplerinin ise, “delillerin tekrar incelenmesi gerektiğine, kurulan hükümde iyi hâl indirimi uygulanması gerektiğine” yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Katılan … adına tescilli olan, katılan …’nın kullanımında bulunan suça konu 250.000,00 TL değerindeki kamyonetin, içerisinde toplam 100.000,00 TL değerindeki halılar ve halı yıkama makineleri ile olay günü kilitlenerek sokak üzerine katılan … tarafından park edildiği, sanığın kendinde bulunan taklit anahtarla, suça konu kamyoneti gece vakti çalıştırıp, içindeki eşyalarla birlikte çaldığı, olaydan birkaç gün sonra anılan kamyonetin kollukça yapılan araştırmalar sonucunda, içerisindeki makineler ve halılar olmaksızın bulunarak katılanlara iade edildiği, suça konu kamyonet içerisindeki eldiven ve beredeki DNA’dan sanığa ulaşıldığı, sanığın ikrarı, katılanların beyanları ile tüm dosya kapsamından eylemin sanık tarafından işlendiği kabul edilerek tutuklu yargılanan sanığın hırsızlık suçundan cezalandırılmasına ve tutukluluk hâlinin devamına karar verildiği tespit edilmişitir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik bulunmadığı belirlenerek istinaf başvurusunun esastan reddine ve sanığın tutukluluk hâlinin devamına karar verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Sanığın ikrarı, katılanların ifadesi ile tüm dosya kapsamından eylemin sanık tarafından işlendiği; sanığa birden çok celsede imkân tanındığı hâlde suçtan meydana gelen zararı gidermediği, delillerin yeterince değerlendirildiği ve anılan suçtan sanığın mahkûmiyeti için yeterli delillerin dosya içerisinde mevcut bulunduğu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62. maddesinden uygulama yapılmama gerekçesinin yerinde olduğu ve dosyada eksik bırakılan bir hususun da bulunmadığı anlaşılmakla, sanık müdafii ile sanığın temyiz sebepleri yönünden hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 25.11.2022 tarihli 2022/3199 Esas, 2022/3176 Karar sayılı kararında sanık müdafii ile sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereğince TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN İSTEM GİBİ ONANMASINA, dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Antalya 21. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.03.2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.