YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/10
KARAR NO : 2023/1595
KARAR TARİHİ : 29.03.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi, mahkûmiyet
Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 18.02.2021 tarihli ve 2019/2857 Esas, 2021/376 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
A. Konut Dokunulmazlığının İhlâli Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Sanık hakkında, Kozan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.02.2019 tarihli ve 2018/563 Esas, 2019/174 Karar sayılı kararı ile konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/1, 62/1, 53. maddeleri uyarınca kurulan 5 ay hapis cezası ile mahkûmiyet hükmüne konu cezanın türü ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı ve bu karara yönelik temyizin niteliği karşısında;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/2-a. maddesinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanığın temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca REDDİNE,
B. Hırsızlık Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Sanık hakkında, Kozan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.02.2019 tarihli ve 2018/563 Esas, 2019/174 Karar sayılı kararı ile hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/1-e, 168/2, 62/1, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezasına hükmedildiği, istinaf talepleri üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesince duruşmalı yapılan inceleme neticesinde verilen 18.02.2021 tarihli ve 2019/2857 Esas, 2021/376 Karar sayılı kararda, İlk Derece Mahkemesince hırsızlık suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün ortadan kaldırılmasına ve sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 168/2, 62/1, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezasına hükmedildiği anlaşılmakla, Bölge Adliye Mahkemesince verilen mahkûmiyet kararı ve bu karara yönelik temyizin niteliği karşısında;
Ayrıntıları, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 10.10.2019 tarihli ve 2019/9.MD-355 Esas, 2019/596 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere; sanığın yüzüne karşı verilen karara yönelik, 5271 sayılı Kanun’un 291/1. maddesinde belirlenen kanunî süre içerisinde 01.03.2021 tarihli, temyiz sebebi içermeyen dilekçe ile temyiz isteminde bulunduğu; ancak aynı Kanun’un 295/1. maddesinde öngörülen 7 günlük kanunî süre içerisinde temyiz nedenlerini içeren gerekçeli temyiz dilekçesini sunmadığı anlaşılmakla, sanığın temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Kozan 2. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.