YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/876
KARAR NO : 2022/4666
KARAR TARİHİ : 15.03.2022
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : İlk derece mahkemesinin düşme hükmünün kaldırılarak sanığın mahkumiyetine
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 288. maddesinin ”Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır” ve aynı Kanun’un 294. maddesinin ise; ”Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir” şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, sanığa 16/10/2019 tarihinde tefhim edilen hükme ilişkin 15 günlük yasal süresi içerisinde 22/10/2019 tarihinde temyiz süre tutum dilekçesi verdiği, süre tutum dilekçesinde hükmün hukuki yönüne ilişkin bir sebep belirtilmediği, gerekçeli kararın sanığa 29.11.2021 tarihinde tebliğ edildiği, 5271 sayılı CMK.nun 295/1.maddesi gereğince 7 gün içerisinde gerekçeli temyiz dilekçesinin sanık tarafından sunulduğu, sanığın hükmü temyiz ederken yeterli neden gösterdiği belirlenerek yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK’nın 288. maddesinin ”Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.” ve aynı Kanun’un 294. maddesinin ise; ”Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.” şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin, “Mağdurun şikayetinden vazgeçmesi göz önüne alındığında, hakkında mahkumiyet hükmü tesis edilemeyeceğine” yönelik olduğu belirlenerek anılan sebebe ilişkin yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun “Şahsi cezasızlık sebebi veya cezada indirim yapılmasını gerektiren şahsi sebep” başlıklı 167/2. maddesinde yer alan “(2) Bu suçların, haklarında ayrılık kararı verilmiş olan eşlerden birinin, aynı konutta beraber yaşamayan kardeşlerden birinin, aynı konutta beraber yaşamakta olan amca, dayı, hala, teyze, yeğen veya ikinci derecede kayın hısımlarının zararına olarak işlenmesi halinde; ilgili akraba hakkında şikayet üzerine verilecek ceza, yarısı oranında indirilir.” şeklindeki düzenleme karşısında, dosya kapsamına göre, müşteki … ile ile sanık …’in kardeş olmaları ve aynı konutta beraber yaşamamaları sebebiyle verilecek cezada yarı oranında indirim yapılması gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, “Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 152/1-c maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, bu cezadan aynı Kanun’un 167/2 uyarınca 1/2 oranında indirim yapılarak 6 ay hapis cezasına, bu cezadan da aynı Kanun’un 62 maddesi gereği 1/6 oranında indirim yapılarak 5 ay hapis cezasına, aynı Kanun’un 50/1-a, 50/3 52/2-4 maddeleri uyarınca hapis cezasının günlüğü 20,00 TL’den paraya çevrilerek sanığın 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, para cezasının 24 eşit taksitte ödenmesine” karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.