Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2022/8630 E. 2023/2420 K. 04.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/8630
KARAR NO : 2023/2420
KARAR TARİHİ : 04.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/159 Esas, 2022/348 Karar
SUÇLAR : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Kırşehir Cumhuriyet Başsavcılığının, 04.12.2012 tarihli ve 2012/2026 numaralı iddianamesiyle sanık hakkında şikâyetçinin aracına zarar verdiğinden bahisle mala zarar verme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 58 ve 53. maddelerinin uygulaması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2.Kırşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.04.2014 tarihli ve 2012/497 Esas, 2012/688 Karar sayılı kararı ile mala zarar verme suçundan sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 151/1 ve 53. maddeleri uyarınca 4 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3.Kırşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.04.2014 tarihli ve 2012/497 Esas, 2012/688 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin, 28.06.2021 tarihli ve 2020/23800 Esas, 2021/13068 Karar sayılı ilamında;
“Dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
Suç tarihinde uzlaşma kapsamında olmayan mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamında olan basit yaralama suçu ile birlikte işlendiği, hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nun 253/1. madde hükmü uyarınca, sanığa atılı TCK’nun 151/1 cümlesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve sanığın üzerine atılı mala zarar verme ve basit yaralama suçları yönünden sanığın hukuki durumunda yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA,” karar verildiği,
4. Bozma kararı sonrası Kırşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.04.2022 tarihli ve 2022/159 Esas, 2022/348 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından 5237 sayılı Kanun’un 151/1 ve 86/2. maddeleri uyarınca 4’er ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık 25.04.2022 ve 24.05.2022 tarihli temyiz dilekçelerinde, hapis cezasına konu olan dosyanın yargılanmasında uzlaşma esaslarının tarafına uygulanmadığını bu nedenle lehte olan yasaların tarafına uygulanarak bozulmasını talep etmiştir.
III. GEREKÇE
Sanık …’ın katılan …’ın aracına zarar vermesi şeklinde gerçekleşen eylemine ve şikâyetçi …’ı basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralaması şeklide gerçekleşen eylemine uyan 5237 sayılı Kanun’un 151/1 ve 86/2. maddelerinde belirtilen suç için öngörülen cezaların üst sınırına göre, aynı Kanun’un 66/1-e, 66/4. maddeleri uyarınca hesaplanan 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin 17.04.2014 olan karar tarihinden 21.04.2022 olan karar tarihine kadar geçmiş bulunduğu belirlenmiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Kırşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.04.2014 tarihli ve 2012/497 Esas, 2012/688 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322/1-(1) maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi uyarınca gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.