YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/7127
KARAR NO : 2022/14755
KARAR TARİHİ : 14.09.2022
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin 24/11/2017 tarihli kararının, tebligat tarihinde cezaevinde bulunan sanığa tebliğ edilirken, tebliğ edilen karar içeriğinin okunup, anlatılma suretiyle tebliğ edilmesinde yasal zorunluluk bulunması karşısında; cezaevi idaresince sanık hakkında düzenlenen gerekçeli karar tebliğine ilişkin 21/12/2017 tarihli tebliğ belgesi içeriğine göre tebliğ işleminin, CMK’nın 35/3. maddesinde öngörülen usule uygun olmayıp geçersiz olduğu, sanığın 31/12/2021 tarihli ve benzer içerikli 21/03/2022 tarihli dilekçeleri ile temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla; sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilip, temyiz isteminin süreden reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin 22/04/2017 tarihli, 2017/2690 Esas, 2017/2420 Karar sayılı ek kararının kaldırılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
I- Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümler ile ilgili temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 298. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hüküm ile ilgili temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, sanığın 31/12/2021 tarihli temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 298/1. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 14/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.