YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/6220
KARAR NO : 2022/14989
KARAR TARİHİ : 19.09.2022
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde :
Katılan sıfatını alabilecek surette kamu malına zarar verme suçundan zarar görmüş bulunan müşteki İçişleri Bakanlığı’nın duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmediği, gerekçeli kararın tebliği üzerine hükmü temyiz ederek katılma iradesini açıkça ortaya koyduğu anlaşıldığından, suçtan zarar gören kurumun 5271 sayılı CMK’nın 237/2. madde ve fıkrası uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Sanığın kamu malına zarar verme suçundan eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nin 152/1-a maddesinde öngörülen cezanın üst sınırına göre aynı Kanun’un 66/1-e maddesi uyarınca hesaplanan 8 yıllık dava zamanaşımı süresinin, 01/07/2014 olan mahkumiyet tarihinden inceleme tarihine kadar gerçekleşmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan … vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde :
5237 sayılı TCK’nin 50/3. maddesindeki zorunluluk bulunmadığı halde, adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında, hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi suretiyle, TCK’nin 58/6. maddesindeki mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanamaz hale getirilmesi ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 86/1 ve 86/3-e maddeleri gereği hükmolunan “1 yıl 6 ay” hapis cezasından TCK’nın 87/3.
maddesi uyarınca (1/6) oranında artırım yapılırken “1 yıl 9 ay” hapis cezası yerine hesap hatası yapılarak “1 yıl 3 ay” hapis cezasına hükmedilmesi ve devamında TCK’nın 29. maddesi uyarınca (1/2) oranında indirim yapılırken “10 ay 15 gün” hapis cezası yerine hesap hatası yapılarak “7 ay 15 gün” hapis cezasına hükmedilmesi ve devamında TCK’nin 62. maddesi uyarınca (1/6) oranında indirim yapılırken “8 ay 22 gün” hapis cezası yerine hesap hatası yapılarak “6 ay 7 gün” hapis cezasına hükmedilmesi ve devamında hükmolunan hapis cezasının TCK’nin 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi esnasında “262 gün” adli para cezası yerine “187 gün” adli para cezasına çevrilmesi ve devamında TCK’nin 52/2. maddesi uyarınca sonuç adli para cezasına hükmedilirken “5.240 TL adli para cezası yerine “3.740 TL” adli para cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
18/06/2014 tarihinde kabul edilip 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi gereğince “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün, hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” hükmü gözetilmeden, sanık hakkında adli para cezasını ödemediği takdirde ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği şeklinde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hükmün ilgili fıkrasından “taksitlerden birinin süresinde ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamınını tahsiline ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine “ödenmeyen adli para cezasının 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi belirtilen yönteme uygun biçimde infazına” karar verilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.