Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2022/3324 E. 2023/349 K. 08.02.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/3324
KARAR NO : 2023/349
KARAR TARİHİ : 08.02.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

… Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.03.2017 tarihli ve 2016/388 Esas, 2017/242 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142 nci maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi, 143 üncü maddesinin birinci fıkrası, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca hak yoksunluklarına ve 58 inci maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin hükmün hükümlü tarafından istinaf edilmesi sonucu … Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.05.2019 tarihli ve 2016/388 Esas, 2017/242 Karar sayılı ek kararıyla istinaf isteminin süreden reddine karar verildiği, bu kararın da hükümlü tarafından istinaf edilmesi sonucu … Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin 09.12.2020 tarihli, 2019/1609 Esas ve 2020/1736 Karar sayılı kararıyla ek karara yönelik istinaf başvurusunun 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 276 ncı maddesi uyarınca kesin olarak reddine karar verildiği anlaşılmıştır.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 310 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca kanun yararına bozma istemini içeren, 22.03.2022 tarihli ve KYB-2022/20543 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 22.03.2022 tarihli ve KYB-2022/20543 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
5237 sayılı Kanun’un 58/1. maddesinde yer alan, “Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanır. Bunun için cezanın infaz edilmiş olması gerekmez.” şeklindeki düzenlemeye nazaran, tekerrüre esas alınan … Asliye Ceza Mahkemesinin 18.09.2014 tarihli ve 2014/385 esas, 2014/528 sayılı hapis cezasından çevrilmiş adli para cezasına ilişkin kararının kesinleşme tarihinin 28.10.2014, benzer şekilde adli sicil kaydında yer alan hapis cezasından çevrilmiş adli para cezasına ilişkin … Asliye Ceza Mahkemesinin 06.02.2015 tarihli ve 2014/123 esas, 2015/136 sayılı kararının ise kesinleşme tarihinin 18.02.2015 olduğu, … Asliye Ceza Mahkemesinin 02.03.2017 tarihli kararına konu suçun bu tarihlerden önce 01.07.2014 tarihinde işlenmesi sebebiyle anılan kararların tekerrüre esas alınamayacağı,
Öte yandan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesinde yer alan “Ceza Mahkemelerinden verilen hükümler temyiz olunabilir. Ancak, onbeş sene ve ondan yukarı hürriyeti bağlayıcı cezalara ait hükümler hiç bir harç ve masrafa tabi olmaksızın Yargıtayca re’sen tetkik olunur. 1. (Değişik: 18.11.1992 – 3842/28 md.) İkimilyar liraya kadar (İkimilyar dahil) para cezalarına dair olan hükümler,(1) 2.(Değişik: 18.11.1992 – 3842/28 md.) Yukarı sınırı onmilyar lirayı geçmeyen para cezasını gerektiren suçlardan dolayı verilen beraat hükümleri, (1) 3. Bu Kanun ile sair kanunlarda kesin olduğu yazılı bulunan hükümler, Temyiz olunamaz. Bu suretle verilen hükümler tekerrüre esas olmaz.” şeklindeki düzenlemenin Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği tarih olan 20.07.2016 tarihine kadar geçerlilik arz ettiği nazara alındığında,
Sanığın adli sicil kaydında yer alan … Asliye Ceza Mahkemesinin 07.01.2014 tarihli ve 2013/309 esas, 2014/7 sayılı doğrudan verilen kesin nitelikli adli para cezasının da tekerrüre esas alınamayacağı cihetle;
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas başkaca bir mahkûmiyeti bulunmayan sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir..”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendinin ilgili bölümünün “… daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.” şeklinde düzenlendiği belirlenmiştir.
2. 5237 sayılı Kanun’un 58 nci maddesinin birinci fıkrasında;
“Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanır…”
Şeklinde düzenlemeye yer verilmekle, Mahkemece tekerrür uygulamasına esas alınan … Asliye Ceza Mahkemesinin 18.09.2014 tarihli ve 2014/385 Esas ve 2014/528 Karar sayılı hapis cezasından çevrilmiş adli para cezasına ilişkin kararının kesinleşme tarihinin 28.10.2014 olduğu, incelemeye ilişkin suç tarihinin ise 01.07.2014 olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı, hükümlünün adli sicil kayında tekerrüre esas alınabilecek surette başkaca bir mahkûmiyet kaydının bulunmaması nedeniyle hükümlü hakkında 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin uygulanması Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüş; 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. … Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.03.2017 tarihli ve 2016/388 Esas, 2017/242 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
3. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bozma nedeninin daha hafif bir cezayı gerektirdiği belirlendiğinden;
“Hüküm fıkrasından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmının çıkartılmasına, diğer hususların aynen korunmasına, infazın buna göre yapılmasına,”
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.02.2023 tarihinde karar verildi.