YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/2355
KARAR NO : 2022/13059
KARAR TARİHİ : 22.06.2022

Hırsızlık suçundan sanık …’nın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 491/2, 523, 59/2 ve 81/2. maddeleri gereğince 5 ay 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Konya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/11/2003 tarihli ve 2003/761 esas, 2003/918 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu hükümleri gereğince yapılan uyarlama yargılaması sonucunda, 5237 sayılı Kanun’un sanık lehine düzenleme getirmediği gerekçesiyle yeniden hüküm tesisine yer olmadığına, önceki hükmün aynen infazına ilişkin Konya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/10/2005 tarihli ve 2003/761 esas, 2003/918 sayılı ek karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 25/01/2022 gün ve 18515-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/03/2022 gün ve 2022/16057 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253/1. maddesi uyarınca, 5237 sayılı Kanun’un 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı cihetle, söz konusu bu değişikliğin mahallinde Mahkemesince değerlendirilmesi gerektiği düşünülerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme ile Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 18/11/2005 tarihli ve 2005/2691 esas, 2005/3395 karar sayılı ve Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 13/10/2005 tarihli ve 2005/10431 esas, 2005/12718 karar sayılı ilâmlarına nazaran, sonraki kanunun unsurlarının veya özel hâllerinin değişmesi, cezanın teşdiden tayini nedeni sayılacak olguların tartışılması, alt ve üst sınırlar arasında bir oran belirlenmesi yada artırım veya indirim sebeplerinin değerlendirilmesi, cezanın paraya veya tedbire çevrilmesi veya ertelenmesi hususunda mahkemece takdir hakkının kullanılması ve böylece bireyselleştirme yapılmasının zorunlu olduğu hâllerde, duruşma açılmak suretiyle tüm bunların neden ve gerekçeleri de gösterilerek hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, dosya üzerinden inceleme yapılarak yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
1-5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca hükümlü … yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, her iki yasaya göre denetime olanak sağlayacak şekilde uygulanan yasa maddeleriyle verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe yasa değerlendirmesi yapılması ve temel cezanın ne şekilde saptanacağının belirlenmesi ile bireyselleştirme amacına yönelik takdir hakkının kullanılması ve önceki yasaya göre suçların yasal öğelerinde yapılan değişikliklerin tartışılması için duruşma açılmasının zorunlu bulunduğu gözetilmeden dosya üzerinden yazılı şekilde eksik ve denetime olanak vermeyecek şekilde hüküm kurulması,
2-Tüm dosya kapsamına göre; olay günü hükümlü …’nın müştekinin kilitli olmayan ve camı açık olan aracından oto teybi ile iki adet hoparlör çaldığı ve suça konu malların müştekiye teslim edildiği olayda; 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek, hükümlünün eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK’nın 491/ilk, 523, 59 ve 81 maddeleriyle, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın 141, 143, 168/1 ve 62. maddeleri kapsamında olup sonucuna göre lehe yasanın saptanması gerektiği dikkate alınmadan 5252 sayılı Yasanın 9/3.maddelerine aykırı davranılması nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden (KONYA) 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 17.10.2005 tarihli ve 2003/761 E., 2003/918 K. sayılı kararın BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine, 22/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.