Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2022/1688 E. 2022/11065 K. 01.06.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/1688
KARAR NO : 2022/11065
KARAR TARİHİ : 01.06.2022

Nitelikli hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından sanık …’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 116/2, 151/1, 62/1 (üç kez) ve 52. (iki kez) maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis, 4.000,00 Türk lirası ve 2.000,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair Ankara 28. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/03/2017 tarihli ve 2016/496 esas, 2017/94 sayılı kararına karşı istinaf mahiyetindeki talebin reddine ilişkin Ankara 28. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/11/2019 tarihli ve 2016/496 esas, 2017/94 sayılı ek kararına karşı yapılan istinaf talebinin reddine ilişkin Ankara 28. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/06/2020 tarihli ve 2016/496 esas, 2017/94 sayılı ek karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 18/01/2022 gün ve 20165-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02/02/2022 gün ve 2022/12203 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın yokluğunda verilen 07/03/2017 tarihli kararın 16/05/2017 tarihinde vasisi …’a tebliğ edilerek kesinleştirildiği anlaşılmakta ise de, sanığın 27/12/2016 tarihinde tahliye olması ile birlikte vasilik görevi sona erdiğinden yapılan bu tebligatın usulsüz olduğu ve hükümlünün dosyanın incelenmesine yönelik 18/11/2019 tarihli talebinin öğrenme üzerine süresinde yapılmış istinaf talebi olarak kabulü ile dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi gerektiği gözetilmeden istinaf talebinin reddine ilişkin 18/11/2019 tarihli ek kararın verilmesinde ve anılan ek karara karşı da istinaf talebinde bulunulması üzerine keza dosyanın istinaf incelemesi için Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi gerektiği gözetilmeden, istinaf talebinin reddine ilişkin 09/06/2020 tarihli ek kararın verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
1-Ankara 28. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/06/2020 tarih, 2016/496 esas ve 2017/94 karar sayılı kararı için yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, sanık …’ın yokluğunda verilen 07/03/2017 tarihli kararın 16/05/2017 tarihinde vasisi …’a tebliğ edilmesi nedeniyle tebligatın usulsüz olduğu ve sanığın dosyanın incelenmesine yönelik 18/11/2019 tarihli talebinin öğrenme üzerine süresinde yapılmış istinaf talebi olarak kabulü ile dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi gerektiği gözetilmeden istinaf talebinin reddine ilişkin 18/11/2019 tarihli ek karara karşı da istinaf talebinde bulunulması üzerine yazılı şekilde istinaf talebinin reddine ilişkin 09/06/2020 tarihli ek kararın yok hükmünde olduğu anlaşıldığından, kanun yararına bozmaya konu yapılamayacak olması nedeniyle (ANKARA) 28. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.06.2020 tarihli ve 2016/496 esas ve 2017/94 karar sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE,
2-Ankara 28. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/11/2019 tarih, 2016/496 esas ve 2017/94 karar sayılı kararı için yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, sanık …’ın yokluğunda verilen 07/03/2017 tarihli kararın 16/05/2017 tarihinde vasisi …’a tebliğ edilmesi nedeniyle tebligatın usulsüz olduğu ve sanığın dosyanın incelenmesine yönelik 18/11/2019 tarihli talebinin öğrenme üzerine süresinde yapılmış istinaf talebi olarak kabulü ile dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (ANKARA) 28. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 18.11.2019 tarihli ve 2016/496 E., 2017/94 K. sayılı kararının belirtilen nedenle 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine, 01/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.