Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2022/15918 E. 2023/467 K. 13.02.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/15918
KARAR NO : 2023/467
KARAR TARİHİ : 13.02.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8.maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305.maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1.maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310.maddesi uyarınca temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317.maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1…. Cumhuriyet Başsavcılığının 2016/702 soruşturma numaralı iddianamesi ile sanıklar hakkında 142/2-h, 143/1, 151/1, 53, maddeleri kapsamında, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından dava açılmıştır.
2…. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2016 tarihli ve 2016/119 Esas, 2016/890 Karar sayılı kararı ile;
a) Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 143 ve 53/1.maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına,
b) Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 151/1 ve 53/1.maddeleri uyarınca 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.
II. GEREKÇE
1.Hüküm tarihinde … T Tipi Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan ve duruşmalardan bağışık tutulma talebi de bulunmayan sanıklar … ve …’nın, hüküm duruşmasına getirtilmeden ya da Sesli ve Görüntülü Bilişim Sistemi (SEGBİS) sistemi aracılığıyla duruşmada hazır edilmeksizin hakklarında mahkûmiyet hükümleri kurulması suretiyle savunma hakkı kısıtlanarak Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 196 .maddelerine aykırı davranılması, hukuka aykırı bulunmuştur.

2. TCK’nın 142.maddesinde, 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 62.maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanıklara yüklenen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h ve 143.maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu, 14.10.2021 tarihli ve 2021/35 Esas, 2021/473 Karar sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 150/3.maddesi uyarınca sanıklara zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek 271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle hırsızlık suçu ve bu suç ile birlikte işlenen mala zarar verme suçu bakımından sanıkların savunma haklarının kısıtlanması hukuka aykırı bulunmuştur.
III. KARAR
Başkaca yönleri incelenmeyen … Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2016 tarihli ve 2016/119 Esas, 2016/890 Karar sayılı kararının, gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, BOZULMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
13.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.